Firmy Ericsson, Motorola i Siemens poinformowały o pierwszych wspólnie przeprowadzonych testach technologii Push-to-Talk w sieciach komórkowych (Push-to-Talk over Cellular - PoC). Celem testów jest ułatwienie operatorom sieci komórkowych integracji, zapewnienie zgodności operacyjnej i utworzenie konkurencyjnego środowiska, w którym będą wdrażane komercyjne usługi PoC. Klienci natomiast uzyskają łatwy i bezproblemowy dostęp do usług Push-to-Talk.
Dzięki usłudze PoC można korzystać z telefonów komórkowych podobnie jak z krótkofalówek, uzyskując łączność natychmiast po naciśnięciu przycisku. Usługa ta, rozpowszechniona już w Stanach Zjednoczonych, zyskuje coraz większą popularność w Europie i Azji. Warunkiem jej zastosowania na szerszą skalę jest jednak zgodność operacyjna. Użytkownicy chcą korzystać z funkcji PoC bez obawy, czy telefony i sieci, do których mają dostęp, mogą ze sobą współpracować.
Pierwsza standardowa specyfikacja techniczna usługi Push-to-Talk - PoC Phase One - została przedstawiona organizacji OMA (Open Mobile Alliance) w sierpniu 2003 r. Za pośrednictwem tej organizacji firmy Ericsson, Motorola, Siemens i Sony Ericsson zamierzają wypromować ostateczny standard PoC.
Czołowe firmy w branży podjęły też następny krok i rozpoczęły wspólne testy zgodności operacyjnej, dzięki którym będzie można szybciej zaoferować operatorom telefonicznym zgodne rozwiązania PoC. Pierwsze takie produkty i rozwiązania pojawią się na rynku w drugim kwartale 2004 r. Liderzy zachęcają innych producentów, aby jak najszybciej przyłączyli się do testów, które zapewnią zgodność operacyjną urządzeń i serwerów PoC różnych producentów.
Usługa Push-to-Talk over Cellular
Usługa Push-to-Talk over Cellular umożliwia posługiwanie się telefonem komórkowym w podobny sposób jak krótkofalówką. Za pomocą jednego przycisku można połączyć się z wybranym odbiorcą lub ich grupą. Aby rozpocząć rozmowę, nie trzeba wybierać numeru. Wystarczy nacisnąć przycisk, a po wyświetleniu "listy kolegów" wybrać osobę, z którą chcemy się skontaktować. Ponowne naciśnięcie przycisku spowoduje, że odbiorca usłyszy nasz głos.
Użytkownik może również tworzyć grupy odbiorców. W takim przypadku wszystkie osoby umieszczone na liście kolegów będą mogły słyszeć jego głos równocześnie, podobnie jak podczas konferencji telefonicznej. Nie trzeba wysyłać sms-ów ani dzwonić do każdego z osobna - po naciśnięciu przycisku wiadomość dotrze do całej grupy przyjaciół lub kolegów z pracy.
Dzięki technologii PoC operatorzy sieci telefonicznych mogą zaoferować klientom wiele nowych usług przesyłania głosu. Okazało się, że klienci, którzy mają aparaty z funkcją PoC, częściej używają swoich telefonów, co oznacza dla operatorów zwiększenie przychodów z istniejącej infrastruktury.
Usługa PoC jest przeznaczona dla szerokiej grupy użytkowników - od klientów indywidualnych po małe, średnie i duże przedsiębiorstwa, w których natychmiastowe połączenia są bardzo często potrzebne.
Informacje o pierwszej wersji specyfikacji PoC
Pierwsza wersja specyfikacji PoC została opracowana przez największe firmy z branży telefonii komórkowej, które chciałyby, aby rozwiązanie Push-to-Talk funkcjonowało w wielu standardowych sieciach telefonii komórkowej. Celem tej inicjatywy jest zapobieżenie podziałom rynku oraz szybsze wprowadzenie technologii PoC. W rezultacie użytkownicy telefonów komórkowych na całym świecie zyskają łatwy i bezproblemowy dostęp do usług Push-to-Talk.
Organizacja Open Mobile Alliance (OMA) rozwija tę specyfikację, uwzględniając informacje od innych przedstawicieli branży. Wiele firm opracowuje produkty zgodnie z obecną wersją specyfikacji PoC. Jest to jedyna dostępna specyfikacja usług Push-to-Talk przygotowana przez wielu producentów. Zdefiniowano w niej usługi dla sieci pakietowych wykorzystujących podzestaw funkcji IP Multimedia Subsystem (IMS) zdefiniowany w projektach 3GPP (3rd Generation Partnership Project - projekt partnerski trzeciej generacji) i 3GPP2.
Bieżące prace organizacji OMA wskazują na to, że w przyszłości do specyfikacji zostanie wprowadzonych kilka nowych funkcji. Jedną z nich jest interfejs NNI (Network-to-Network Interface), który umożliwia komunikację między operatorami.