Dwa komunikaty Polskiej Izby Informatyki i Telekomunikacji

Komunikat Polskiej Izby Informatyki i Telekomunikacji w sprawie zastosowania nowego prawa telekomunikacyjnego do rozwiązania problemów roamingu pomiędzy dotychczasowymi operatorami sieci GSM a nowymi operatorami UMTS.

Warszawa, 16 listopada 2000 roku

W nawiązaniu do Stanowiska Polskiej Izby Informatyki i Telekomunikacji w stosunku do warunków przeprowadzenia przetargu na UMTS z dnia 16 października 2000 roku, Izba ponownie pragnie wyrazić zaniepokojenie środowiska telekomunikacyjnego warunkami przetargu, w szczególności wysokości opłat koncesyjnych (prawie 4 miliardy EURO), co jak pokazały doświadczenia z ostatnich aukcji UMTS we Włoszech, Austrii i Szwajcarii jest kwotą zdecydowanie zawyżoną.

Zaprezentowana przez kancelarią White & Case opinia prawna zlecona przez Ministerstwo Łączności wykazuje, że umowy roamingowe są równoważne umowom o połączeniu sieci.

Polska Izba Informatyki i Telekomunikacji otrzymała od profesora Stanisława Piątka i Politechniki Łódzkiej opinie prawną i techniczną, które kwestionują możliwość zakwalifikowania roamingu jako umowy o połączeniu sieci. Jak przedstawił to prof. Stanisław Piątek prawo Unii Europejskiej nie zezwala na rozwiązywanie w taki sposób kwestii umów roamingowych. Podobna sytuacja jest w Stanach Zjednoczonych.

Rada Polskiej Izby Informatyki i Telekomunikacji uważa, że tak istotny warunek przetargu nie powinien budzić żadnych wątpliwości prawnych, których istnienie stanowi poważny czynnik ryzyka zarówno dla dotychczasowych operatorów GSM jak i nowych uczestników rynku komórkowego w Polsce, zwłaszcza, że nigdzie kwestia roamingu nie wzbudzała takich kontrowersji.

Komunikat Polskiej Izby Informatyki i Telekomunikacji w sprawie warunków przeprowadzenia przetargu na UMTS

Warszawa, 16 października 2000 roku

W dniu 10 października 2000 roku Minister Łączności opublikował warunki przetargu na wybór podmiotów, którym zostaną wydane koncesje na świadczenie usług telekomunikacyjnych według standardu UMTS.

W nawiązaniu do Stanowiska Polskiej Izby Informatyki i Telekomunikacji w stosunku do warunków przeprowadzenia przetargu na UMTS z dnia 5 października 2000 roku Izba ponownie pragnie wyrazić zaniepokojenie środowiska telekomunikacyjnego warunkami przetargu, w szczególności w aspekcie wysokości opłat koncesyjnych (prawie 4 miliardy EURO), nadmiernej liczby przewidzianych koncesji UMTS w odniesieniu do rozmiarów rynku telekomunikacyjnego w Polsce, a także próby narzucenia obecnym operatorom GSM/DCS obowiązku świadczenia usług roamingu wewnętrznego dla nowych operatorów sieci UMTS. Ten ostatni warunek, zdaniem Izby, jest niezgodny z duchem nowego prawa telekomunikacyjnego. Nałożenie na operatorów GSM/DCS takiego obowiązku pozostawałoby w jawnej sprzeczności z rozwiązaniami legislacyjnymi, co potwierdza opinia dr hab. Stanisława Piątka, który był ekspertem strony rządowej podczas prac nad nowym prawem telekomunikacyjnym. W opinii tej stwierdza się, że akty prawne, jakimi są dotychczasowe i nowe prawo telekomunikacyjne nie pozwalają na narzucanie przez organy regulujące rynek telekomunikacyjny obowiązku świadczenia usług roamingowych na rzecz nowych operatorów UMTS przez dotychczasowych operatorów GSM/DCS. Zgodnie z przedmiotową opinią, twierdzenie Ministra Łączności, że świadczenie usług roamingu wewnętrznego będzie podlegać ingerencji Regulatora w oparciu o dział IV nowego Prawa Telekomunikacyjnego dotyczący łączenia sieci telekomunikacyjnych, jest sprzeczne z przepisami tej ustawy.

W przekonaniu potrzeby zapewnienia stabilizacji warunków prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, zwłaszcza w tak newralgicznej dziedzinie jak telekomunikacja, zdaniem Polskiej Izby Informatyki i Telekomunikacji, nie jest dopuszczalne tworzenie przez Ministerstwo Łączności na potrzeby przetargu w celu wydania koncesji UMTS, co najmniej wątpliwych, wykraczających poza ramy określone w aktach normatywnych regulujących rynek telekomunikacyjny, wykładni prawa dotyczących roamingu wewnętrznego, gdyż grozi to utratą zaufania do organów administracji publicznej przez poważnych inwestorów.