Sieć komórkowa Polkomtela - inwestycje, technologie, zasięg

Cyfrowy Polsat podał szczegóły dotyczące rozwoju i aktualnego stanu sieci komórkowej Polkomtela i Grupy LTE. Znana jest dokładna liczba stacji bazowych oraz aktualny zasięg oferowanych technologii dostępowych:

Poniższa tabela przedstawia nakłady inwestycyjne Polkomtelu, podzielone na poszczególne obszary inwestycyjne we wskazanych okresach.

W 2013, 2012 i 2011 roku, Polkomtel poniósł nakłady inwestycyjne w wysokości, odpowiednio, 711,4 mln PLN, 431,9 mln PLN i 894,3 mln PLN. Ponadto, jako efekt zobowiązań z tytułu rezerwacji częstotliwości UMTS, Polkomtel dokonał rocznych płatności z tytułu koncesji w wysokości 63,2 mln PLN, 61,7 mln PLN i 66,2 mln PLN, odpowiednio, w 2013, 2012 i 2011 roku.

Polkomtel samodzielnie rozwijał technologie: 2G, 3G, HSPA i CDMA. Dodatkowo, we współpracy z Grupą LTE, na bazie Umowy Współużytkowania Sieci w latach 2012-2013 Polkomtel inwestował intensywnie w budowę sieci projektowanej pod usługi i produkty oparte o transmisję danych w nowoczesnych technologiach LTE/HSPA+, na bazie częstotliwości będących w posiadaniu Grupy LTE.

Poniższa tabela wskazuje liczbę stacji bazowych należących do sieci mobilnej Polkomtelu według stanu na wskazane daty.

Z uwagi na fakt, że (i) zasięg 2G osiągnął prawie 100%, a zasięg 3G na bazie pasma 2100 MHz jest na zadowalającym poziomie ok. 65% oraz (ii) dalsze poszerzanie zasięgu 3G na bazie pasma 2100 MHz nie byłoby wystarczająco efektywne kosztowo w relacji do uzyskiwanego dodatkowego pokrycia tą technologią (iii) wysoka penetracja rynku usługami głosowymi ogranicza możliwość wygenerowania dodatkowych przychodów z tytułu usług opartych o starsze technologie 2G i 3G, Polkomtel zredukował w ostatnich latach tempo rozbudowy sieci telekomunikacyjnej w oparciu o posiadane samodzielnie pasma częstotliwości.

Jednocześnie zważywszy na (i) bardziej efektywny kosztowo proces budowania pokrycia kraju częstotliwością 900 MHz oraz (ii) lepsze parametry transmisji danych osiągalne w technologiach LTE/HSPA+, w latach 2012-2013 inwestycje Polkomtelu w rozwój sieci koncentrowały się wokół rozbudowy pokrycia technologiami LTE/HSPA+ posiadanymi przez Grupę LTE. W szczególności Polkomtel dokonywał wymiany części swoich nadajników działających w technologiach 2G i 3G na nowsze nadajniki, obsługujące również między innymi technologię HSPA+ na bazie pasma 900 MHz. W efekcie tego liczba stacji obsługujących technologię HSPA+ na bazie częstotliwości 900 MHz wzrosła z 419 stacji na dzień 31 grudnia 2011 roku do około 3.980 stacji na koniec kwietnia 2014 r.. Według stanu na dzień 31 grudnia 2013 roku, poziom pokrycia (na zewnątrz) populacji Polski technologią HSPA+, zbudowany na bazie stacji będących w posiadaniu Polkomtel, jak również około 690 stacji będących bezpośrednio w posiadaniu Grupy LTE, osiągnął poziom około 99%.

Zasięg i pojemność sieci

Poniższa tabela przestawia liczbę mieszkańców oraz powierzchnię kraju w zasięgu sieci Polkomtelu w podziale na wskazane technologie, według stanu na dzień 31 grudnia 2013 roku:

• bez uwzględniania zasięgu stacji należących do Grupy LTE:

• z uwzględnieniem zasięgu stacji należących do Grupy LTE:

Według stanu na dzień 31 grudnia 2013 roku, bez uwzględnienia nadajników działających na bazie częstotliwości należących do Grupy LTE, sieć dostępowa 2G Polkomtelu składała się z 6.771 stacji bazowych, natomiast sieć 3G z 3.645 stacji NodeB, z których 3.589 obsługiwało technologię HSPA (w tym 2.522 HSPA Dual Carrier). Sieć CDMA obejmowała 570 stacji bazowych. Według stanu na koniec kwietnia 2014 r., eksploatowana przez Grupę LTE sieć LTE/HSPA+, rozwijana wspólnie z Polkomtelem, składała się z około 4.670 stacji bazowych działających w technologii HSPA+ oraz około 3.860 stacji bazowych działających w technologii LTE (zobacz rozdział „LTE”).

Sieć dostępowa Polkomtelu wspierana jest przez sieć transmisyjną wykorzystującą głównie technologie pakietowej transmisji danych. Sieć ta dzieli się na warstwę dostępową (łącza radioliniowe 180 Mb/s i 360 Mb/s oraz łącza światłowodowe), sieć agregacyjną (w całości światłowodową, wykorzystującą technologię Carrier Ethernet Transport MPLS-TP o przepływności głównie 10 Gb/s) oraz sieć szkieletową (w całości światłowodową, wykorzystującą technologię IP/MPLS z przepływnościami będącymi wielokrotnością 10 Gb/s, a od 2014 roku również 100 Gb/s).

Radiowa sieć transportowa składa się z 7.662 łączy radioliniowych w warstwie dostępowej. Warstwa agregacyjna sieci transportowej zbudowana jest z 523 węzłów wyposażonych w przełączniki CET wysokiej pojemności, a warstwa szkieletowa z 10 węzłów z redundantnymi routerami IP/MPLS. W warstwie fizycznej pracują 53 węzły DWDM wyposażone w urządzenia umożliwiające przenoszenie ruchu o przepływności do wielokrotności 100 Gb/s (wielokrotność wymiarowana jest na bieżące potrzeby danego węzła). Sieć transportowa wykorzystywana jest do świadczenia dedykowanych usług dla segmentu klientów biznesowych. Przykładami takich usług są: wirtualne sieci prywatne (z możliwością dostępu do Internetu), centrale PBX oraz łącza dzierżawione.

Sieć optyczna eksploatowana przez Polkomtel obejmuje 3.293 km własnych kabli światłowodowych oraz 4.196 km dzierżawionych kabli światłowodowych.

Sieć rdzeniowa, której wyłącznym właścicielem jest Polkomtel, zapewnia centralną obsługę usług abonenckich, integrując je dla technologii 2G/3G/4G (Single Core). Dzięki temu Polkomtel jest w stanie zapewnić klientom dostęp do swoich usług bez względu na wykorzystaną technologię radiową, pozwalając na ewolucyjne przejście dla usług głosowych od 2G (GSM), poprzez 3G (w tym usługi głosowe wyższej jakości), do 4G (z usługami głosowymi opartymi o CSFB lub, w przyszłości, VoLTE). Taką samą strategię zastosowano dla usług transmisji danych, dzięki czemu abonent może korzystać z szerokopasmowego dostępu do Internetu zarówno w sieci 3G (HSPA+, HSPA+ Dual Carrier), jak i 4G (LTE). Architektura sieci rdzeniowej pozwala na efektywne i proste rozszerzanie pojemności wraz z rozwojem bazy abonenckiej i wzrostem zapotrzebowania na usługi.