PTC przegrała z UKE w sądzie

6 marca 2007 r. Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów, po rozpoznaniu sprawy z odwołania Polskiej Telefonii Cyfrowej od decyzji prezesa UKE z dnia 1 sierpnia 2006 r. o nałożenia kary pieniężnej w wysokości 100.000,- zł za zbyt wysoką opłatę pobieraną od użytkowników końcowych z tytułu przeniesienia numeru do sieci innego operatora, oddalił odwołnie PTC i zasądził od PTC dodatkowo 800,- zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sąd w ustnych motywach rozstrzygnięcia podał m.in., iż:

• art 30 ust. 2 Dyrektywy o usłudze powszechnej jest jasny i nie wymaga interpretacji;

• ww. przepis przewiduje dwa rodzaje opłat, które mogą być pobierane w związku z realizacją usługi przenoszenia numeru do innego operatora. Po pierwsze są to opłaty pobierane pomiędzy oparatorami i są one określane w oparciu o model kosztowy. Opłaty te nie mają charakteru ceny. Drugi rodzaj opłat, są to bezpośrednie obciążenia użytkowników końcowych, na których wysokość nie mogą wpływać koszty ponoszone w związku z realizacją usługi przenoszenia numerów. Zdaniem sądu trudno byłoby nawet takie koszty ustalić;

• generalnie opłata pobierana od abonentów nie może zniechęcać do korzystania z usługi przenoszenia numeru;

• ustalając wysokość tej opłaty należy ją "uśrednić". Dobrym sposobem na takie "uśrednienie" jest odwołanie się do badania opinii publicznej. Zdaniem Sądu w oparciu o badanie OBOP, ustalono, iż większość jest za tym, aby poziom opłaty nie przekraczał 50,- zł. (zobacz wyniki badania zleconego przez UKE);

• wysokość opłaty za usługę przeniesienia numeru do innego oparatora nie może przywiązywać abonenta do danej sieci. Natomiast powinna ona sprzyjać konkurencji na rynku usłu telekomunikacyjnych.

Sąd wskazał, że postępowanie kontrolne nawet nie było konieczne, bo PTC sama przyznała, że opłata będzie pobierana w takiej, a nie innej wysokości. Nie trzeba było więc w ramach postępowania kontrolnego przedstawiać zaleceń pokontrolnych i wzywać do usunięcia naruszenia.