Rfbenchmark sprawdził jakość internetu w krajach takich jak Tajlandia, Filipiny, Malezja, Indonezja, Wietnam i Singapur.
Dostępność Internetu mobilnego jest dość zróżnicowana – w miastach i głównych ośrodkach gospodarczych sygnał jest na ogół silny i stabilny, ale obszary wiejskie nadal borykają się z problemem słabszej infrastruktury telekomunikacyjnej. Dodatkowo, ukształtowanie terenu, takie jak górzyste obszary Wietnamu czy rozległe wyspy Indonezji i Filipin, stanowi wyzwanie dla rozbudowy sieci. Rządy wielu z tych krajów, wraz z prywatnymi firmami, inwestują znaczne środki w rozbudowę sieci 4G i wdrażanie technologii 5G, aby zlikwidować te dysproporcje i umożliwić szerszy dostęp do szybkiego Internetu mobilnego.
Turyści podróżujący do Azji Południowo-Wschodniej powinni zwracać uwagę na kilka kluczowych kwestii związanych z korzystaniem z Internetu mobilnego. Przede wszystkim warto zorientować się, jakie lokalne karty SIM są dostępne i które z nich oferują najlepsze pakiety danych oraz zasięg. W wielu krajach tego regionu, takich jak Tajlandia, Malezja czy Wietnam, zakup karty SIM na lotnisku lub w mieście jest stosunkowo łatwy i niedrogi, a operatorzy oferują różnorodne plany, które mogą być dostosowane do potrzeb turystów.
Kolejną istotną kwestią jest jakość i szybkość połączenia internetowego. W dużych miastach i turystycznych kurortach, takich jak Bangkok, Bali czy Kuala Lumpur, można spodziewać się dobrego zasięgu i szybkiego Internetu. Jednakże, w bardziej odległych regionach i na mniejszych wyspach, sygnał może być słabszy lub niestabilny.
Podróżujący do Azji powinni również zwrócić uwagę na bezpieczeństwo korzystania z publicznych sieci Wi-Fi. W kawiarniach, hotelach i restauracjach często dostępne są darmowe sieci, jednak mogą one nie być w pełni zabezpieczone. Korzystanie z VPN (Virtual Private Network) może pomóc w ochronie prywatności i danych osobowych podczas korzystania z publicznych hotspotów.
Na Filipinach działają trzej główni operatorzy komórkowi: Smart Communications, Globe Telecom oraz Dito Telecommunity. Smart i Globe to dwaj najwięksi gracze na rynku, z bazą przekraczającą 50 milionów subskrybentów każdy. Oprócz nich funkcjonuje kilka aktywnych wirtualnych operatorów sieci komórkowych (MVNO) oraz marek mobilnych, oferujących różnorodne plany.
Cherry Prepaid, działający na infrastrukturze Globe Telecom, proponuje proste plany przedpłacone i urządzenia mobilne. Sun Cellular i TNT, marki należące odpowiednio do Smart i Globe Telecom, oferują zarówno plany przedpłacone, jak i abonamentowe, skierowane do klientów poszukujących przystępnych rozwiązań. TM, druga marka Globe Telecom, koncentruje się na ofertach przedpłaconych. Warto również wspomnieć o malezyjskim MVNO Redone Mobile, który planuje ekspansję na Filipiny, choć obecnie działa jedynie w Tajlandii.
Szybkość Internetu mobilnego na Filipinach jest zadowalająca, choć ustępuje jakości połączeń w innych krajach regionu. Średnia prędkość pobierania wynosi 30,77 Mb/s, a prędkość wysyłania to 8,1 Mb/s. Warto również podkreślić niski ping na poziomie około 25 ms, który zapewnia stosunkowo płynne i stabilne połączenia, co jest istotne zarówno dla codziennego użytkowania, jak i bardziej wymagających aplikacji.
Indonezja, czwarty najludniejszy kraj na świecie, ma bardzo konkurencyjny sektor telekomunikacyjny, obsługujący zróżnicowaną populację. Największym operatorem jest Telkomsel, będący spółką zależną Telkom Indonesia i Singtel. Kolejnymi dużymi graczami są Indosat Ooredoo, należący do katarskiej grupy Ooredoo, oraz XL Axiata, będący częścią malezyjskiej grupy Axiata. Tri Indonesia (3), będący częścią Hutchison Asia Telecom Group, oraz prywatny operator Smartfren, skoncentrowany na usługach 4G i 5G, również odgrywają znaczącą rolę na rynku. Wszystkie te firmy oferują szeroką gamę usług w różnych regionach kraju, zapewniając użytkownikom wiele opcji do wyboru.
W badaniu RFBENCHMARK Indonezja wypadła najsłabiej w regionie pod względem prędkości Internetu mobilnego. Zanotowano najniższą średnią prędkość pobierania, wynoszącą 29,3 Mb/s, oraz najgorszy wynik pod kątem pingu, który osiągnął 26 ms. Pomimo tych wyników, prędkość wysyłania danych była stosunkowo wysoka i wynosiła 14,6 Mb/s. Chociaż te parametry mogą nie dorównywać standardom innych krajów w regionie, użytkownicy wciąż mogą korzystać z Internetu mobilnego na zadowalającym poziomie.
W Malezji rynek Internetu mobilnego jest dobrze rozwinięty, z 5 głównymi operatorami komórkowymi oraz 9 wirtualnymi operatorami sieci komórkowych (MVNO). Największym graczem jest CelcomDigi, z 20,3 milionami subskrybentów. Na drugim miejscu znajduje się Maxis/Hotlink, z ponad 11,67 milionami użytkowników. Kolejnymi istotnymi operatorami są U Mobile, Unifi oraz Yes, które zbudowały znaczne bazy abonentów dzięki wieloletniej działalności.
Wszyscy główni operatorzy, w tym CelcomDigi, Maxis, U Mobile, Unifi i Yes, rozszerzyli swoje sieci, przechodząc od 2G do wsparcia technologii 3G/4G, a niektórzy także 5G, aby sprostać rosnącym wymaganiom klientów.
Karty SIM głównych operatorów są powszechnie dostępne, ale w obszarach wiejskich mogą być dostępne tylko oferty jednego lub dwóch dostawców. Aby uniknąć niedogodności, najlepiej zakupić karty SIM na lotniskach lub w turystycznych częściach miast.
Jakość i szybkość Internetu mobilnego w Malezji są na bardzo wysokim poziomie, co plasuje ten kraj w czołówce regionu Azji Południowo-Wschodniej. Średnia prędkość pobierania danych wynosi imponujące 93,65 Mb/s, prędkość wysyłania to 22,25 Mb/s, a ping na poziomie 25 ms.
Singapur to w skali globalnej jeden z najlepiej rozwiniętych technologicznie krajów. Ma to swoje odbicie w kwestii dostępności, a także jakości Internetu mobilnego. W Singapurze działają dwa główne typy operatorów komórkowych: pełnoprofilowi operatorzy sieci mobilnych (MNO) i wirtualni operatorzy sieci mobilnych (MVNO).
Pełnoprofilowi operatorzy, tacy jak Singtel, StarHub i M1, posiadają własną infrastrukturę, czyli wieże telekomunikacyjne, stacje bazowe i inne urządzenia, które umożliwiają komunikację mobilną. Te trzy firmy oferują różnorodne usługi mobilne, takie jak połączenia głosowe, transmisja danych i wiadomości, zapewniając doskonałe pokrycie całego kraju.
MVNO, czyli wirtualni operatorzy, nie mają własnej infrastruktury sieciowej. Zamiast tego, wynajmują pojemność sieci od pełnoprofilowych operatorów. Zazwyczaj oferują bardziej wyspecjalizowane usługi, takie jak tanie plany taryfowe lub plany skierowane do konkretnych grup klientów.
Dzięki zaawansowanej infrastrukturze i nowoczesnym technologiom, użytkownicy w Singapurze mogą korzystać z bardzo szybkiego i niezawodnego Internetu mobilnego. Średnia prędkość pobierania danych wynosi imponujące 93,65 Mb/s, a prędkość wysyłania to 22,25 Mb/s. Odnotowuje się także niskie wartości ping, które utrzymują się na średnim poziomie 25 ms.
Na koniec 2023 roku w Tajlandii działało trzech głównych operatorów komórkowych: AIS, DTAC i TrueMove. Rynek mobilny w Tajlandii jest bardzo rozwinięty, z łączną liczbą abonentów wynoszącą 98 032 500, co przy populacji wynoszącej 66 052 615 daje wskaźnik penetracji rynku na poziomie 148%.
AIS to największy operator komórkowy w Tajlandii, posiadający ponad 40 milionów abonentów. Oferuje różnorodne usługi, w tym sieci 3G i 4G oraz mobilny internet i usługi danych. AIS ma około 45,51% udziału w rynku.
Po fuzji DTAC i TrueMoveH (TRUE), powstał drugi co do wielkości operator komórkowy w Tajlandii, z udziałem rynkowym na poziomie około 52,92% w 2023 roku. DTAC jest znany jako jeden z czołowych dostawców pakietów danych dla turystów.
Przed fuzją, TrueMove był trzecim największym operatorem komórkowym w Tajlandii, jednak po połączeniu z DTAC stał się jednym z najważniejszych graczy na rynku.
Oprócz głównych operatorów, w Tajlandii działa wiele wirtualnych operatorów sieci komórkowych (MVNO), korzystających z infrastruktury głównych operatorów. Do najbardziej znanych należą National Telecom, Feels, Red One, Penguin SIM oraz I-KOOL 3G.
Tajlandia, biorąc pod uwagę inne kraje w regionie, oferuje stosunkowo dobrą szybkość Internetu mobilnego, ale plasuje się w środku stawki. Średnia prędkość pobierania danych wynosi 49,25 Mb/s, a prędkość wysyłania to 14,5 Mb/s. Ping wynoszący 24 ms jest zbliżony do średniej w całym regionie Indochin.
Rynek operatorów komórkowych w Wietnamie jest zdominowany przez kilku głównych graczy, którzy oferują szeroki zakres usług telekomunikacyjnych iinternetowych. Największym operatorem jest Viettel Telecom, znany z szerokiego zasięgu i innowacyjnych usług 4G i 5G. Vinaphone, drugi co do wielkości państwowy operator, również zapewnia niezawodne usługi mobilne, a Mobiphone, kolejny państwowy gracz, wyróżnia się atrakcyjnymi planami taryfowymi i promocjami. Vietnamobile, prywatny operator, koncentruje się na rynkach miejskich i oferuje konkurencyjne ceny oraz różnorodne plany taryfowe, przyciągając młodszych użytkowników. Gmobile, najmniejszy z głównych operatorów, kieruje swoją ofertę głównie do klientów w mniejszych miastach i obszarach wiejskich, oferując przystępne cenowo usługi.
Średnia prędkość pobierania danych w Wietnamie wynosi 45,18 Mb/s, co umożliwia sprawne korzystanie z Internetu i streamowanie wideo. Z kolei średnia prędkość wysyłania danych wynosi 21,3 Mb/s, co jest jednym z wyróżniających się wyników w regionie, pozwalając na szybkie przesyłanie plików. Ping na poziomie 23 ms zapewnia niskie opóźnienia, co jest istotne dla użytkowników aplikacji w czasie rzeczywistym.
Pobieranie
Wysyłanie
Ping