Test HTC Desire 500

Klasa smartfonu C (skala „Mercedesa” A, B, C, E, S)

Skala ocen 1-6

Wstęp

HTC, w przeciwieństwie do kilku innych producentów, nie wypuszcza zbyt dużej liczby telefonów i nie próbuje przedstawić propozycji dla wszystkich możliwych przedziałów cenowych. Zamiast tego skupia się na kilku modelach i próbuje uczynić je wyjątkowymi na tle konkurencji, zarówno przez charakterystyczny design, jak i własną nakładkę HTC Sense, która całkowicie modyfikuje wygląd systemu Android. Desire 500 to przedstawiciel średniej półki, który stara się pogodzić jakość z rozsądną ceną. Oto co z tego połączenia wyszło.

Główne wady i zalety smartfona HTC Desire 500

Zalety:

• Dobrej jakości ekran z dobrymi kątami widzenia
• Atrakcyjna wizualnie obudowa
• Wygląd i funkcje nakładki HTC Sense 5.0
• Blinkfeed jest ciekawym dodatkiem i zawiera wiele polskich źródeł informacji do dodania
• Niezła jakość zdjęć
• Przeglądarka systemowa obsługująca Flash i animowane GIFy (trzeba włączyć w opcjach)
• Wygodna aplikacja telefonu połączona z książką adresową
• Wystarczająca szybkość działania do większości zastosowań
• Słuchawki z mikrofonem w zestawie

Wady:

• Bardzo mało wbudowanej pamięci na pliki użytkownika
• Android w dość starej wersji 4.1.2
• Obudowa łatwo się rysuje i zbiera odciski palców
• Nie najlepsza jakość nagrywanego wideo
• Brak możliwości odtwarzania wideo 1080p

Zestaw – ocena 4

W charakterystycznym pudełku o obłych kształtach oprócz telefonu znajdziemy: ładowarkę, kabel, służący zarówno do ładowania za pomocą ładowarki jak i do podłączenia telefonu do komputera oraz słuchawki. Są to niestety zwykłe pchełki, a nie dokanałówki. Z tego względu nie tłumią dźwięków zewnętrznych, ani nie są równie wygodne. Coraz częściej do najtańszych telefonów producenci nie dodają żadnych słuchawek, więc należy docenić i te najprostsze. Tym bardziej, że zostały wyposażone w mikrofon oraz przycisk do obierania połączeń, co umożliwia korzystanie z telefonu bez wyjmowania go z kieszeni. Dodatkowo kabel słuchawek jest płaski, co powinno przynajmniej częściowo utrudnić jego poplątanie się.

Obudowa – ocena 4+

Obudowa Desire 500 została wykonana z tworzywa i występuje w dwóch głównych wersjach kolorystycznych - czarnej i srebrnej, która dodatkowo ma różne wersje kolorystyczne paska dookoła obudowy. Wspomniany pasek obiega telefon dookoła na jego krawędzi i zbiega się w postaci skierowanych ku sobie strzałek, które jednocześnie spełniają rolę przycisków do regulacji głośności. Jest to jeden z elementów charakterystycznych tego smartfonu.

Tył obudowy jest obły i błyszczący. Prezentuje się atrakcyjnie gdy jest czysty. Pewien problem stanowi jednak fakt, że na gładkiej powierzchni wyraźnie widać dociski placów oraz nawet najdrobniejsze ryski, o które na tworzywie nietrudno, nawet jeżeli nie nosimy telefonu razem z kluczami w jednej kieszeni.

U góry tylnej części obudowy znajduje się obiektyw, a centralnie pod nim dioda doświetlająca. Na dole są ledwo zauważalne dziurki stanowiące ujście dźwięku z wbudowanego głośnika. Tuż ponad nimi jest dość dyskretne logo BeatsAudio.

Front telefonu to, oprócz ekranu, dwa przyciski sensoryczne: wstecz i dom, który spełnia jednocześnie rolę menadżera uruchomionych aplikacji, jeśli dotkniemy go dwukrotnie. U góry widać srebrne logo HTC i obiektyw przedniej kamery. Głośnik przykładany do ucha znajduje się na charakterystycznym wcięciu.

Tylną część obudowy trzeba zdejmować we właściwy sposób, przytrzymując po środku i odginając jeden z dolnych rogów. Nie jest to oczywiste, bo nie ma żadnego wcięcia do podważenia paznokciem. Dość powiedzieć, że to jeden z tych nielicznych przypadków, kiedy lepiej zajrzeć do instrukcji jak zdjąć plecki, niż próbować na siłę znaleźć jakieś rozwiązanie. Odginanie obudowy od góry nie przyniesie efektu, bowiem obejmuje ona również fragment przedniej części telefonu.

Gniazdo ładowania znajduje się standardowo, po środku dolnej krawędzi. Na górnej krawędzi znajduje się przycisk zasilania i gniazdo słuchawkowe. Szkoda, że producent nie zdecydował się przesunąć przycisku zasilania na któryś z boków urządzenia. Uruchomienie telefonu jedną ręką byłoby wówczas łatwiejsze.

Ekran – ocena 5

Desire 500 posiada wyświetlacz o niskiej jak na dzisiejsze standardy rozdzielczości 480 x 800 pikseli, co przekłada się na gęstość na poziomie 217 PPI w przypadku przekątnej 4,3 cala. Poszczególne piksele są widoczne, jeśli przyjrzeć się telefonowi z bliska, ale nie przeszkadza to zbytnio w odbiorze treści. To co jest jednak istotne, to fakt, że ekran posiada bardzo dobre kąty widzenia, świetny kontrast i nasycenie kolorów, czym czasem nie mogą pochwalić się droższe telefony z ekranami o wyższej rozdzielczości. Dlatego biorąc pod uwagę cenę telefonu poniżej tysiąca złotych, ekran należy ocenić jak udany i trudno na niego narzekać.

Procesor/pamięć/parametry techniczne – ocena 4

W przypadku HTC Desire 500 mamy do czynienia z czterordzeniowym procesorem Snapdragon 200 taktowanym zegarem 1,2 Ghz wspomaganym przez 1 GB RAM. Jest to specyfikacja daleka od topowej, co nie dziwi, biorąc pod uwagę, że Desire 500 jest telefonem względnie tanim. Wciąż jest to zupełnie wystarczająca specyfikacja, aby cieszyć się płynnym działaniem systemu i niemal wszystkich aplikacji. Czasem na uruchomienie bardziej złożonych programów trzeba chwilkę dłużej poczekać, nie jest to jednak nic, co mocno irytowałoby użytkownika.

Według benchmarka Antutu Desire 500 jest wydajniejszy od jednego z najbardziej udanych telefonów w historii - Samsunga Galaxy S2, który jest już jednak na rynku od dłuższego czasu.

Smartfon posiada jedynie 4 GB wbudowanej pamięci na system, aplikacje i pliki użytkownika. Na te ostatnie zostaje niewiele ponad 600 MB miejsca.To zdecydowanie za mało, żeby wykorzystać możliwości telefonu. Dlatego polecamy uwzględnić zakup karty pamięci micro SD, która pozwoli rozszerzyć pamięć. Bez niej nie da się wykorzystać w pełni możliwości smartfona.

System, nakładka systemowa– ocena 4

HTC korzysta z najpopularniejszego mobilnego systemu operacyjnego Android. Niestety w przypadku Desire 500 nie jest to jego najnowsza wersja, ani nawet poprzednia w stosunku do najnowszej. Telefon HTC posiada Androida 4.1.2 i informuje, że nie znalazł żadnej aktualizacji, podczas gdy najnowsza dostępna wersja Androida w momencie pisania tego artykułu to 4.4.2. Trochę szkoda. Telefon nie musi być przecież z najwyższej półki, żeby działać pod kontrolą aktualnego systemu. Tym bardziej, że nowsze wersje Androida zyskały istotne poprawki dotyczące szybkości działania na wolniejszym sprzęcie.

Warto również podkreślić, że system Android w przypadku telefonów HTC wygląda zupełnie inaczej niż czysty system na urządzeniach Nexus czy w telefonach innych producentów. Dzieje się tak za sprawą nakładki HTC Sense w wersji 5.0, która całkowicie zmienia interfejs użytkownika.

Zamiast zwykłego pulpitu, jak w innych telefonach, czy chociażby Google Now w Nexusach, po pierwszym uruchomieniu telefonu zobaczymy Blinkfeed, czyli coś na kształt kolorowego magazynu, który zbiera informację zarówno z innych programów systemowych, np. kalendarza, portali społecznościowych, jak i wiadomości z konkretnych kategorii, a jeśli ktoś chce jeszcze bardziej dopasować treści do swoich potrzeb, z konkretnych serwisów internetowych. Można porównać Blinkfeed do Flipboarda, z tą różnicą, że Blinkfead jest na stałe zintegrowany z systemem, zawsze pod ręką i posiada znacznie więcej polskich źródeł informacji w sugerowanych opcjach. Flipboard nie posiada ich wcale, można jedynie dodawać ręcznie z RSS.

Różnic jest znacznie więcej, chociaż mają bardziej subtelny charakter. Z zegarem, który jest widoczny na każdym niemal ekranie, zintegrowana jest prognoza pogody. Lista aplikacji zamiast składać się z poziomo przewijanych ekranów jest ciągłą listą przewijaną w pionie.

HTC Sense jest spójny wizualnie i może się podobać. Z drugiej strony trzeba przyzwyczaić się do niektórych rozwiązań, jak choćby do faktu, że do obsługi systemu służą tylko dwa, a nie standardowe trzy przyciski sensoryczne.

Wprowadzanie tekstu – ocena 5

Podobnie jak reszta elementów systemu, również klawiatura systemowa została na nowo zaprojektowana przez HTC. Trzeba przyznać, że to co zaproponował producent całkiem dobrze sprawdza się w praktyce. Znaki specjalne można wprowadzać przez dłuższe przytrzymanie danego klawisza, podobnie jak polskie znaki diakrytyczne.

Klawiatura jest konfigurowalna w szerokim zakresie. Można włączyć stawianie kropki po dwukrotnym wciśnięciu spacji, można włączyć pisanie za pomocą przeciągnięć palca. Polski słownik spisuje się zaskakująco dobrze. Jest także możliwość włączenia przewidywania kolejnych słów. 

Przyczepić się można zasadniczo do dwóch drobiazgów. Kiedy wpisując słowo zdecydujemy się na jakąś wersję podpowiedzi lub zadziała autokorekta, po wciśnięciu spacji i rozpoczęciu wpisywania kolejnego słowa nie ma możliwości aby ponownie wyświetlić listę propozycji dla słowa, które już zostało wpisane. Trzeba je skasować i wpisać od nowa. Trochę to spowalnia pisanie, gdy autokorekta zadziała nie tak jak trzeba. Druga kwestia to ślad pozostawiany podczas pisania przeciągnięciami palca. Co prawda można ustawić kolor śladu, natomiast nie zanika on z czasem, przesłaniając coraz większą część klawiatury, podczas wprowadzania długich wyrazów. Podczas przeciągania palcem nie wiadomo również jakie słowo zostanie wpisane, dopóki nie oderwiemy palca od ekranu.

Mimo tych niedociągnięć, klawiatura i tak spisuje się dobrze w większości przypadków i jest bez cienia wątpliwości lepsza niż w telefonach wielu chińskich producentów.

Telefon (aplikacja) i jakość połączeń – ocena 5+

HTC nie rozdziela aplikacji służącej do dzwonienia i książki adresowej. Wszystko znajduje się pod jedną ikoną słuchawki. Przełączanie się pomiędzy klawiaturą telefoniczną, historią połączeń i kontaktami odbywa się za pomocą przesunięcia ekranu na boki. Podczas wpisywania numeru telefonu, w książce adresowej dopasowywany jest zarówno numer jak i litery kryjące się pod klawiaturą numeryczną, co w dużym stopniu eliminuje konieczność korzystania z kontaktów jako osobnego ekranu.

Miłym dodatkiem jest możliwość modyfikowania kolejności kart, a więc można przesunąć książkę adresową, żeby znajdowała się zaraz obok klawiatury numerycznej, zamiast ulubionych kontaktów. Istnieje również możliwość wyświetlenie kontaktów tylko z jednego źródła: konta Google, Facebooka, karty SIM czy pamięci telefonu.

Głośność podczas rozmowy może być bardzo wysoka, głośnik służący do rozmów głośnomówiących nie jest już tak głośny, jednak wystarczający. Telefon nie miał problemów z sygnałem a jakość rozmów była na bardzo dobrym poziomie.

Zdjęcia i nagrywanie filmów – ocena 4-

Telefon HTC posiada całkiem przyzwoity aparat o rozdzielczości 8 megapikseli. Pełna rozdzielczość jest dostępna tylko w proporcjach 4:3. Domyślnie aparat robi zdjęcia 16:9 i wówczas zdjęcia mają trochę ponad 6 megapikseli.

Podobnie jak w innych częściach systemu, interfejs zaprojektowany przez HTC jest dopracowany i miły dla oka. Cały czas dostępne są dwa przyciski: do robienia zdjęć i nagrywania wideo. Przesunięcie palcem od krawędzi ekranu pozwala przełączyć się między przednią a tylną kamerą, bez wchodzenia do opcji. Jest także zestaw filtrów, których efekt jest nakładany na obraz na żywo, podczas kadrowania ujęcia. Niestety filtry nie działają podczas nagrywania wideo.

Menu funkcji zostało podzielone na kategorie i posiada szereg użytecznych funkcji -między innymi HDR czy panoramę. 

Jeżeli chodzi o jakość zdjęć, to jest ona na dobrym poziomie chociaż nie dorównuje najlepszym telefonom na rynku. Obraz jest ostry, kolory nasycone. Nie widać przesadnie dużej ilości szumu. Zdjęcia pod światło wypadają trochę gorzej, podobnie jak zdjęcia w słabym oświetleniu. To powszechna przypadłość aparatów w telefonach. Nie ma jednak wątpliwości, że aparat spełnia swoją funkcję.

Jeżeli chodzi o wideo, to rozdzielczość została odgórnie ograniczona do 720p. Nagrywanie FULL HD nie jest dostępne w tym modelu. Trzeba jednak pamiętać, że film 720p nagrywany jest z 24 klatkami na sekundę, co może powodować, że nagranie szybciej poruszających się elementów uwidoczni niepełną płynność nagrania. Aby włączyć nagrywanie 720p, trzeba wejść do opcji i przestawić na wyższą jakość.

Pewną ciekawostką jest możliwość nagrywania spowolnionego wideo, na którym ruch jest w pełni płynny, dzięki zastosowaniu większej liczby klatek na sekundę. Takie rozwiązanie wciąż jest mało popularne i trafiło do kilku najdroższych telefonów. W tym wypadku również nie obyło się bez kompromisu. Spowolnione wideo nagrywane jest w rozdzielczości 768x432.

Największym problemem nagranego wideo jest zbyt wysoka kompresja. Nawet na filmie nagranym w ładną pogodę, miejscami na ekranie pojawiają się wyraźne artefakty, pochłaniając wszystkie szczegóły. Mówiąc krótko, nie trudno znaleźć materiał wideo o tej samej rozdzielczości 720p, który będzie wyglądał znacznie lepiej. Dodatkowo pierwsze sekundy nagrania nie są idealnie płynne - widać szarpnięcia. Filmy nie dorównują jakością zdjęciom - są na średnim, ale akceptowalnym poziomie.

Przykładowe zdjęcia:

Przykładowe wideo:

Przeglądarka – ocena 5

W systemie znajdują się dwie przeglądarki - systemowa, dostarczana z Androidem, która została przez HTC dostosowana do interfejsu Sense oraz Google Chrome. O ile Chrome na każdym telefonie wygląda niemal identycznie i oferuje podobne funkcje, to znaczy synchronizację zakładek, otwartych kart i haseł, o tyle przeglądarka zmodyfikowana przez HTC ma więcej ciekawostek do zaoferowania.

Jej najważniejsze cechy, to pełne wsparcie dla Flash oraz animowanych GIFów, jednak obie opcje trzeba najpierw włączyć w zawansowanych opcjach. Oprócz tego jej wygląd został dostosowany do Sense 5.0 i zminimalizowany, tak aby interfejs zajmował jak najmniej miejsca.

Odtwarzacz wideo i aplikacje dodatkowe – ocena -4

Według producenta odtwarzacz radzi sobie z plikami DivX/XviD/MP4/H.263/H.264/WMV. Jest to prawda pod warunkiem, że materiał wideo nie jest wyżej rozdzielczości niż 720p, czyli takiej z jaką nagrywa wbudowana kamera. Przy wyższych rozdzielczościach odtwarzacz odmawia współpracy. Nie rozumie również plików MKV. Sam odtwarzacz jest prosty i zawiera jedynie podstawowe opcje, nie licząc robienia zrzutów ekranu i obsługi DLNA.

Oprócz odtwarzacza warto wymienić następujące aplikacje zainstalowane przez producenta: tryb samochodowy, ułatwiający obsługę podczas jazdy, fabrycznie zainstalowaną aplikację "latarka", Flash Player, radio FM, funkcję beats audio, którą można aktywować jedynie gdy podłączymy słuchawki. Oprócz tego jest aplikacja SoundHound, do rozpoznawania muzyki "ze słuchu" czy Tunein Radio do słuchania stacji radiowych nadawanych w internecie. Telefon został także objęty promocją Dropbox. Zalogowanie się na koncie serwisu w aplikacji zainstalowanej w telefonie da użytkownikowi bonusowe 25 GB na okres dwóch lat.

Bateria – ocena 4+

Telefon na jednym ładowaniu wytrzymuje niecałe 12 godzin rozmów lub prawie 8 godzin oglądania wideo lub trochę ponad 6 godzin przeglądania internetu. Nie jest to rewelacyjny wynik, bo są telefon z większym ekranem i mocniejszym procesorem, które działają prawie dwukrotnie dłużej. Nie jest to jednak wynik słaby. Raczej standardowy dla tej klasy telefonu. Osoby nie sięgające co chwile do kieszeni po smartfona mogą liczyć na dwa dni bez ładowarki. Intensywne korzystanie z telefonu skróci ten czas do jednego dnia, ale w większości wypadków powinien wytrzymać co najmniej do wieczora.

Podsumowanie

Firma HTC próbuje się wyróżniać na rynku za pomocą unikatowego wyglądu systemu, który został zmodyfikowany we wszystkich jego zakamarkach oraz dzięki charakterystycznemu designowi. Oba zamierzenia całkiem nieźle się udają w przypadku Desire 500. Telefon jest godnym reprezentantem średniej półki, w cenie nie przekraczającej tysiąca złotych. Chociaż ucieszylibyśmy się z nowszej wersji systemu Android czy lepszego nagrywania filmów wideo, to telefon nie posiada dyskwalifikujących wad, a jednocześnie pozytywnie wyróżnia się na tle bardziej przeciętnej konkurencji.