Klasa kamery E (skala „Mercedesa” A, B, C, E, S)
Skala ocen 1-6 (6 - celujący)
Wstęp
Historia fotografii polegającej na tworzeniu pełnej sfery nie jest taka krótka. Wcześniej jednak zdjęcia sferyczne wymagały sporo wiedzy, specjalistycznego oprogramowania i specjalnego statywu. Później pojawił się Google Street View, a pierwsze zdjęcia sferyczne można było robić za pomocą specjalnych aplikacji na smartfony. Proces był prostszy, ale nadal czasochłonny. A potem zaczęto sprzedawać pierwsze wyspecjalizowane i raczej drogie urządzenia robiące zdjęcia sferyczne jednym kliknięciem. Obecnie Samsung udostępnił drugą odsłonę swojej kamery do zdjęć i filmów sferycznych, która fotografuje jednocześnie we wszystkich kierunkach i jest w zasięgu finansowym praktycznie każdej osoby. Jej użycie jest bajecznie proste i każdy może przywieźć z wycieczki cały zestaw zdjęć i filmów 360. Pojawiło się sporo nowych funkcji, ale też część specyfikacji pogorszyła się względem modelu 2016. Zapraszamy do recenzji Samsung Gear 360 2017.
Główne wady i zalety kamery Samsung Gear 360 2017
Zalety
Wady
Zestaw – 5-
W skład zestawu wszedł kabel USB, pokrowiec, oraz krótka smycz z gumowym kółkiem, które może wspomagać stabilność kamery na płaskich powierzchniach. Pokrowiec jest o tyle istotnym dodatkiem, że ciężko byłoby dopasować coś innego, co pozwoliłoby chronić aż dwie wypukłe soczewki przed zarysowanie w transporcie.
Budowa – 5
Po wzięciu do ręki Gear 360 wydaje się odrobinę cięższy niż się spodziewamy po równie małym, elektronicznym gadżecie. Powoduje to przyjemne poczucie solidności wykonania. Obudowa nie jest pustą wydmuszką, lecz starannie wykonanym urządzeniem. Wymiary Gear 360 to 100,6 x 46,3 x 45,1mm oraz 130 gramów wagi.
Kształt Gear jest symetryczny i dopasowany do trzymania w ręku. Na spodzie znajduje się standardowy gwint ¼ służący przykręcaniu Gear 360 do statywu. Gwint jest metalowy.
Powyżej znajduje się malutki wyświetlacz, z boku natomiast port USB C i szufladka na kartę micro SD. Szufladka posiada uszczelkę, co pozwala używać kamery 360 w różnych warunkach pogodowych. Norma uszczelnienia to IP53, czyli ochrona przed kurzem i zachlapaniem.
Samsung Gear 360 2017 posiada trzy przyciski: zasilania, spełniający również rolę przycisku wstecz, menu uruchamiający także parowanie Bluetooth oraz spust migawki. W połączeniu z wyświetlaczem można używać Gear 360 samodzielnie, bez telefonu, mając podgląd aktualnego trybu.
Kamera wygodnie leży w ręku, mieści się w każdej kieszeni i potrafi samodzielnie stanąć na płaskiej powierzchni, np. stole, podłodze, czy ziemi. Wszystkie akcje, jak włączenie i wyłączenie, zrobienie zdjęcia, rozpoczęcie i zakończenie nagrywania filmu, mają wyraźne potwierdzenia dźwiękowe. Ich głośność można zmienić w ustawieniach.
Dodatkowo o stanie kamery informują dwie diody umieszczone u góry, które świeca na zielono, gdy Gear 360 jest włączony i w gotowości, lub na czerwono, gdy właśnie trwa nagrywanie.
Samsung Gear 360 2017 posiada wbudowany na stałe akumulator, ładowany dowolną ładowarką telefoniczną i kablem USB C.
Dostępne tryby – 5
Wbudowany ekran, mimo, że niewielki i czarno-biały jest bardzo pomocny i umożliwia komfortowe korzystanie z Gear 360 bez ciągłego sięgania po telefon. Podgląd do kadrowania jest w takich kamerach niezbyt potrzebny, skoro kamera rejestruje obraz z każdej strony jednocześnie. Na karanie znajdziemy następujące informacje:
Dostępne tryby działania to:
Zarówno zdjęcia jak i filmy można wykonać jednym z aparatów, uzyskując widok 180 stopni, lub oboma obiektywami, uzyskując pełną sferę, nie licząc samego spodu, centralnie w miejscu, gdzie znajduje się uchwyt do statywu.
Interwał time-lapse można ustawić na wartości 0,5, 1, 2, 5, 10, 30 i 60 sekund. Pętle można ustawić na 5, 30 lub 60 minut albo do zapełnienia się karty pamięci. Opóźnienie wyzwolenia migawki można wybrać na 2, 5 lub 10 sekund, a automatyczne wyłączanie Gear 360 możliwe jest po 1, 3 lub 5 minutach, albo można funkcje całkowicie dezaktywować. Poziom głośności, domyślnie ustawiony na średni, ma jeszcze ustawienie głośniejsze, cichsze, lub całkowite wyłączenie dźwięku.
Tryb HDR nie jest symulowany, lecz faktycznie robi wiele ujęć, aby następnie poskładać je w całość, zwiększając rozpiętość tonalną. Z tego względu podczas jego działania najlepiej ustawić kamerę nieruchomo.
Wszystkie te ustawienia są dostępne zarówno z poziomu aplikacji Gear, zainstalowanej na telefonie, jak i bezpośrednio z samej kamery, za pomocą przycisków.
Dodatkowo, w aplikacji można:
Jak widać, ustawień nie brakuje. W trakcie testów ani razu nie zdarzyło się, abym chciał zmienić opcje, która nie byłaby dostępna. Być może ustawienia interwału nagrywania w pętli mogłyby zawierać dodatkowe opcje pomiędzy 5 a 30 minut, są to jednak drobiazgi, których ja nie odczułem w sposób negatywny.
Dodatkowo Gear 360 posiada wbudowane czujniki: żyroskop i akcelerometr, które pozwalają prostować zdjęcia, nawet jeżeli zostały zrobione z kamerą w układzie innym niż pionowy.
Gear został wyposażony w łączność Wi-Fi 802.11 a/b/g/n/ac (2.4/5GHz), Wi-Fi Direct, Bluetooth v4.1, oraz USB 2.0 (Type-C). W stosunku do zeszłorocznego modelu zabrakło NFC.
Kompatybilność – 3
Kamera Gear 360 2017 jest kompatybilna z telefonami Samsung Galaxy S8, S8+, S7, S7 Edge, Note5, S6, S6 Edge, S6 Edge+, A5/A7 (2017), oraz z urządzaniami Apple iPhone 7, 7+, 6S, 6S+, SE działającymi na iOS 10 lub nowszym. Funkcjonalność na urządzeniach z iOS jest ograniczona, podobnie jak strumieniowanie na żywo możliwe jest tylko w najnowszych modelach Samsunga.
Gear 360 2017 to kamerka dedykowana użytkownikom wyższych i nowszych smartfonów Samsunga oraz ewentualnie użytkownikom iPhone’a.
Jakość zdjęć i filmów – 4
Samsung Gear 360 2017 posiada dwie identyczne matryce o rozdzielczości 8,4 megapiksela, oraz dwa obiektywy o jasności F/2.2. Pełne zdjęcie sferyczne ma rozdzielczość 15 megapikseli (5472 x 2736), a zdjęcie z jednej kamery 3 megapiksele (2304 x 1296).
Maksymalna rozdzielczość filmu sferycznego to 4K, a dokładniej 4096 x 2048 pikseli w 24 klatkach na sekundę. Film nagrywany z jednego obiektywu ma rozdzielczość maksymalnie Full HD 1920 x 1080 pikseli w 60 klatkach na sekundę.
W porównaniu do zeszłorocznego modelu Gear 360 2016 spadła rozdzielczość matrycy – wcześniej każda matryca z osobna miała 15 megapikseli, a zdjęcia sferyczne miały 30 megapikseli. Wcześniej również obiektywy były jaśniejsze F/2.0, zamiast obecnych F/2.2. Spadła też rozdzielczość nagrania z pojedynczej kamery z 2560x1440/24p do 1080/60p, za to wzrosła rozdzielczość nagrania sferycznego z 3840 x 2160 do 4096 x 2048.
Trzeba pamiętać, że w przypadku zdjęć i filmów sferycznych nie sposób porównywać rozdzielczości wprost do zwykłych zdjęć i filmów. Co prawda nagranie 360 faktycznie jest w rozdzielczości 4K, ale na cały ekran rozciągnięty jest tylko fragment tego nagrania, podczas gdy większość jest w tym momencie niewidoczna, bo znajduje się poza polem widzenia, do czasu, aż nie obrócimy się w inną stronę. W efekcie film 360 4K oglądany jako wideo sferyczne bardziej przypomina nagranie 720p. Podobnie ma się sprawa ze zdjęciami, choć mają rozdzielczość 15 megapikseli, w widoku sferycznym widzimy powiększony wycinek z tej rozdzielczości.
W tym sensie jakość zdjęć i filmów odstaje od zwykłych, klasycznych odpowiedników i jeszcze długo tak pozostanie. Aby film 360 wyglądał równie dobrze jak dobrze zrealizowane 1080p prawdopodobnie musiałby być zarejestrowany w 8K, a to wymagałoby nie tylko większej rozdzielczości matryc, ale przede wszystkim ogromnej mocy obliczeniowej, aby takie nagranie przetwarzać, ale także i odtwarzać. Dodatkowo nagrania zajmowałby ogromne ilości miejsca. W przypadku zdjęć znacznie łatwiej obsłużyć wysokie rozdzielczości i tutaj szkoda zmniejszenia rozdzielczości z 30 do 15 megapikseli. Nawet zdjęcia sferyczne zrobione Aparatem Google i zwykłym smartfonem posklejane z dziesiątek ujęć będą znacznie wyższej rozdzielczości i jakości. Problem w tym, że ich wykonanie będzie bardzo czasochłonne i kłopotliwe, za to Gear 360 robi zdjęcie w ułamku sekundy, tak jak zwykły aparat i to jest największa zaleta tego rozwiązania – łatwość użycia.
Warto podkreślić, że łączenie obrazu z dwóch kamer jest mało widoczne i jeśli tylko nie przechodzi przez czyjąś twarz, albo istotny detal, można go w ogóle nie zauważyć. Efekty łączenia są równie dobre bez względu na okoliczności – bez przeszkód można fotografować podczas szybkiego marszu czy biegu. Zdjęcia i filmy sferyczne wychodzą dobrze również w bardzo ciasnych pomieszczeniach, np. w samochodzie osobowym, gdzie zdjęć sferycznych składanych z wielu ujęć wykonanych smartfonem nie sposób zrobić.
Jest szereg powodów dla których zdjęcia i filmy 360 nie mogą zastąpić zwykłych zdjęć: nie są równie dobrej jakości, nie przyciągają uwagi do określonego kadru czy rzeczy, a odbiorcy nie zawsze orientują się, że udostępniliśmy zdjęcie lub film, w którym można się rozglądać. Innymi słowy, Gear 360 nie zastąpi zwykłego aparatu w smartfonie. Okazjonalnie może zastąpić kamerkę sportową, gdy wykorzystamy jeden z obiektywów, uzyskując zwykły film o szerokim kącie widzenia, chociaż parametrami najnowszym kamerom sportowym nie dorówna.
Za to są sytuacje, gdy kamera 360 sprawdzi się lepiej niż jakakolwiek inna. Przy fotografii pomieszczeń i wnętrz, gdzie na zwykłym zdjęciu zawsze jest za ciasno i za mało. Uwiecznienie pokoju, wnętrza kościoła, katedry, itp. Świetnie również wypadają przejazdy widowiskowymi trasami, czy to w centrum zwiedzanego miasta, czy na górskim szlaku. Nic tak nie oddaje klimatu danego miejsca, niż możliwość uwiecznienia całego otoczenia jednocześnie. Dlatego przy uwiecznianiu pobytu w nowych miejscach często kamera 360 stopni sprawdza się bardzo dobrze. Dobrym pomysłem jest umieszczenie jej na środku stołu, przy którym wszyscy siedzą i zrobienie kilku zdjęć, albo time-lapse całego spotkania. Wówczas wszyscy będą na ujęciu. Nie trzeba prosić, żeby wszyscy zebrali się w jednym miejscu i ścisnęli. Podobnie jak na materiałach zarejestrowanych wewnątrz samochodu.
W przypadku zdjęć pomieszczeń i szczególnych miejsc warto ustawić kamerę samodzielnie na ziemi, bądź statywie i wyzwolić nagrywanie z daleka, za pomocą smartfona. Wówczas osoba, która mogłaby trzymać kamerę nie będzie zasłaniać części widoku. W innych sytuacjach, aby uniknąć wielkiej ręki, u dołu zdjęcia, najlepiej umieścić Gear 360 na statywie. Praktycznie nie będzie go widać na ujęciu i kamera będzie sprawiała wrażenie, że niemal unosi się w powietrzu. Wówczas pomocne może być dwusekundowe opóźnienie wyzwolenia migawki – wciskamy drugą ręką spust migawki i unosimy Gear 360 przed siebie i do góry.
Przykładowe zdjęcia:
Przykładowe wideo:
Podgląd i udostępnianie materiałów – 4-
Istotnym aspektem zdjęć i filmów sferycznych jest sposób ich oglądania oraz udostępniania. Chociaż mają postać klasycznych plików JPG i MP4, jak większość dzisiejszych zdjęć i filmów, to bez efektu zakrzywienia w sferę, po której można się rozglądać, są zbyt zniekształcone, aby je oglądać. Dlatego w zasadzie koniecznością jest umieszczenie ich w serwisie, który wspiera materiały 360.
Niestety nie działa najprostszy sposób, czyli wyjęcie z Gear 360 karty pamięci, skopiowanie plików na komputer i z dysku, za pomocą przeglądarki umieszczenie ich na YouTube, Flickr, czy Zdjęciach Google - wówczas nie zostają rozpoznane jako materiały 360. Wykonałem wiele różnych prób i jedyny sposób, jaki faktycznie działał, to wysyłanie plików wprost z telefonu. Oznacza to, że wcześniej trzeba je skopiować za pomocą WiFi z Gear 360 do pamięci telefonu, co zwłaszcza w przypadku plików wideo zajmie sporo czasu.
Automatyczny backup zdjęć w Zdjęciach Google działa jak w przypadku normalnych plików, z tą różnicą, że zdjęcia są rozpoznawane jako materiały 360, a filmy pozostają zniekształcone. Za to przesłanie filmów na YouTube, choćby jako prywatnych, rozwiązuje problem i są widoczne jako materiały sferyczne. Zdjęcia 360 obsługuje także Flickr, ale trzeba zainstalować na telefonie dedykowaną aplikację. Żaden z tych serwisów nie rozpoznał poprawnie plików przesłanych z PC za pomocą przeglądarki.
Podsumowując – chociaż samo tworzenie materiałów sferycznych jest równie proste co w przypadku zwykłych zdjęć i filmów, albo nawet prostsze, bo nie wymaga kadrowania, to archiwizowanie, przeglądanie i udostępnianie wymaga wprawy i czasu Jest to wszystko odrobinę kłopotliwe. Wciąż szybki czytnik kart pamięci na USB 3.0 i przeglądarka na komputerze byłby wygodniejszym i szybszym rozwiązaniem.
Bateria
Gear 360 2017 ma baterię pojemności 1160 mAh, która nie jest wymienna. Kamerkę w terenie można ładować najwyżej za pomocą powerbanku, lub ładowarki samochodowej. Producent informuje o 130 minutach nagrywania wideo, ale w niższej rozdzielczości 2560 x 1280 w 30 klatkach na sekundę. Najwyższa rozdzielczość oznacza czas pracy na poziomie nieznacznie poniżej dwóch godzin.
W przypadku time-lapse zarejestrowałem ponad 3,5 godziny z interwałem 2 sekund. Byłem też na długiej, pieszej wycieczce, na której co kilka chwil robiłem zdjęcia i naładowanie akumulatora spadło niewiele poniżej połowy.
Podsumowując - czas działania na baterii jest w zupełności wystarczający i powinien starczyć na cały dzień robienia zdjęć plus kilka filmów.
Podsumowanie
Samsung Gear 360 2017 został atrakcyjnie wyceniony - kosztuje mniej niż tysiąc złotych. To poniżej cen markowych kamer sportowych, które mają tylko jedną matrycę, jeden obiektyw i nie robią zdjęć sferycznych. Za sprawą Gear 360 2017 prawie każdy może w banalny sposób osiągnąć efekt Google Street View, nie mając żadnego doświadczenia w tym temacie. Wnętrza i widowiskowe szlaki wyglądają najlepiej w 360 stopniach. Czemu zatem prawie każdy, a nie każdy? Bo kompatybilność została ograniczona do smartfonów Samsunga, oraz iPhone’ów i to na dodatek nowszych i mocniejszych modeli. To mocno ogranicza grupę odbiorców. Trzeba się też liczyć, że zdjęcia i filmy 360 nie oferują i nie będą oferowały w najbliższej przyszłości jakości zbliżonej do zwykłych zdjęć i filmów. Dlatego Gear 360 nie ma ambicji zastąpienia aparatu w telefonie, ale jest ciekawym uzupełnieniem i powiewem świeżości. Samsung Gear 360 2017 to także jeden z elementów ekosystemu VR Samsunga.
Dla kogo jest Samsung Gear 360 2017
Dla kogo nie jest Samsung Gear 360 2017