Test LG L7 II

Klasa smartfonu B (skala „Mercedesa” A, B, C, E, S)

Skala ocen 1-5 (4 - dobry)

Wstęp

L7 II to najlepszy spośród trzech telefonów LG, który mieści się w cenie poniżej tysiąca złotych, jednocześnie ponad dwukrotnie droższy od recenzowanego niedawno LG L3 II. O ile L3 II nastawiony był przede wszystkim na jak najniższą cenę, to wyższy model L7 II stara się pogodzić przystępną cenę z oferowanymi funkcjami i możliwościami. Cechuje się przede wszystkim wyraźnie większym ekranem, chociaż w dobie 5 calowych smartfonów, czy nawet jeszcze większych, L7 II wciąż plasuje wśród telefonów o kompaktowych rozmiarach, które można wygodnie obsługiwać jedną ręką. Oferowanie przyzwoitej jakości za niską cenę, to strategia LG na zdobycie jak największej części rynku, co zaowocowało trzecim miejscem wśród producentów smartfonów w drugim kwartale tego roku.

Główne wady i zalety smartfonu LG L7 II

Zalety:

• Wyjątkowo duża pojemność baterii - jak na tę klasę telefonu
• Wąskie ramki wokół ekranu o przyzwoitej wielkości i rozdzielczości
• Dobrze leży w dłoni
• Przyzwoite materiały i wykonanie
• Stabilny, niezaśmiecony system
• Funkcje dedykowane kontroli dzieci i osób starszych
• Aparat 8 megapikseli, który robi niezłe zdjęcia
• Obsługa kart pamięci
• NFC

Wady:

• Nagrywanie wideo w rozdzielczości 720x480
• Odtwarzanie filmów w rozdzielczości SD, rozdzielczości HD i Full HD nie są obsługiwane
• Klawiatura ekranowa bez możliwości pisania przeciągnięciami palca
• Wydajność mogłaby być większa

Zestaw – ocena 4

Zwartość pudełka z telefonem jest całkowicie standardowa.

Jest oczywiście ładowarka z odłączanym kablem typu micro USB. Dodatkowo znajdziemy najtańsze słuchawki typu pchełki. Słuchawki dokanałowe byłby o wiele wygodniejsze w noszeniu i zapewniłby lepszą izolację od hałasu pochodzącego z otoczenia. Tańszy model L3 II w ogóle nie posiadał żadnych słuchawek w zestawie.

Obudowa – ocena 4

Najkrócej jakość wykonania można by określić jako dobrą, choć podporządkowaną niewygórowanej cenie. Elementy obudowy są dobrze dopasowane i telefon nie trzeszczy w ręku, ale oprócz ekranu mamy do czynienia z tworzywem sztucznym.

Przód telefonu składa się dwóch przycisków sensorycznych: wstecz i opcje, umieszczonych po bokach centralnie zlokalizowanego przycisku Home. U góry znajdziemy niewielkie logo i obiektyw przedniej kamery. Lewa krawędź to przyciski regulacji głośności i programowalny przycisk służący domyślnie do robienia zrzutów ekranu połączonych z edycją QuickMemo. Na prawej krawędzi znajduje się wyłącznie przycisk zasilania, u góry gniazdo słuchawek przesunięte do lewej krawędzi, a u dołu, centralnie znajduje się gniazdo micro USB.

Z tyłu jedynymi charakterystycznymi częściami obudowy są: obiektyw kamery wraz z diodą doświetlającą i kratka tylnego głośnika.

Tylna część obudowy, która zachodzi na krawędzie aż do samego ekranu zdejmuje się w całości, odsłaniając wymienna baterię, gniazdo SIM standardowej wielkości i gniazdo micro SD. Na zdejmowanej części obudowy widać złącza do anteny NFC.

Jeżeli chodzi o wielkość telefonu, to wymiarami jest on zbliżony do Samsunga Galaxy S2, chociaż jest troszkę niższy, a dzięki mniejszym ramkom u górze i dołu sprawia wrażenie bardziej kompaktowego.

Ekran – ocena 4

Główną zaletą ekranu w stosunku do tańszego modelu L3 II jest jego większy rozmiar i większa rozdzielczość. Mówimy tutaj o wielkości 4,3 cala zamiast 3,2 cala i rozdzielczości 480 x 800 zamiast skromnego 240 x 320 pikseli. Siłą rzeczy mamy do czynienia z prawie dwukrotnie większą gęstością pikseli – 217 zamiast 125 PPI.

Taka wielkość i rozdzielczość pozwala już na w komfortowe posługiwanie się przeglądarką internetową, oglądanie filmów, czy korzystanie z klawiatury ekranowej, która nie zasłania prawie całego wyświetlacza. Oczywiście parametry są wciąż odległe od tego co reprezentują telefony z najwyższej półki.

Kolory na ekranie LG L7 II są wystarczająco mocno nasycone, a ekran jest wyraźny i czytelny. Kąty widzenia nie są już tak dobre. Po odchyleniu telefonu na bok, widać wyraźnie, jak ekran staje się ciemniejszy. Nie wpływa to zbyt mocno na czytelność ekranu – napisy na ekranie czy np. godzinę odczytamy bez wysiłku, ale psuje trochę wrażenie podczas oglądania zdjęć czy filmów. Mimo wszystko jak na tę klasę sprzętu ekran można ocenić na co najmniej dobry.

Procesor/pamięć/parametry techniczne – ocena 4

Jeżeli chodzi o parametry telefonu to są one jednocześnie wyraźnie lepsze od L3 II i poprzedniej wersji L7 oraz wystarczające do wykorzystania telefonu do najpopularniejszych zdań, ale osoby mające okazję korzystać z droższych urządzeń poczują pewien niedosyt.

Przechodząc do konkretów mamy do czynienia z dwurdzeniowym procesorem taktowanym zegarem 1 GHz, 768 MB pamięć RAM oraz grafiką Adreno 203. Wystarcza to do w miarę komfortowej obsługi telefonu, chociaż sporadyczne szarpnięcia animacji zmiany ekranów się zdarzają. Bez problemu zagramy w Angry Birds czy Fruit Ninja. Mocy obliczeniowej nie wystarcza natomiast do odtwarzania materiałów wideo w wyższej niż standardowa rozdzielczości. Trochę szkoda.

Telefon LG został wyposażony w 4 GB pamięci, z czego na pliki użytkownika zostało 1,78 GB. To niewiele, całe szczęście pamięć można rozszerzyć kartą micro SD o pojemności do 32 GB.

Cieszy również, że w telefonie za mniej niż 800 zł znalazło się miejsce na NFC. Coraz więcej akcesoriów na rynku zawiera tę technologię, która znacznie skraca czas parowania telefonu z głośnikami, słuchawkami czy aparatem fotograficznym.

System – ocena 4

Recenzowany telefon ma na pokładzie system Android w wersji 4.1.2. W przypadku LG L3 II opisaliśmy to jako zaletę telefonu. Jednak w przeszło dwukrotnie droższym L7 II mieliśmy nadzieję na nowszą wersję 4.2.2, którą można spotkać w wielu telefonach sprzedawanych na rynku. Nie jest to może duża wda, bo najistotniejsze poprawki dotyczące Androida w ostatnich paru latach znalazły się już w wersji 4.1, ale z pewnością producent mógł pokusić się o sięgnięcie po nowszą wersję. Prawdopodobnie większość potencjalnych klientów tego modelu nie będzie zwracało na to zbyt dużej uwagi, dlatego wspominamy o tym bardziej z obowiązku. Miejmy nadzieję, że za jakiś czas producent wypuści aktualizację.

Ekran główny/nakładka – ocena 5

Nakładka LG jest spójna pomiędzy różnymi urządzeniami tego producenta, bez względu na to czy mamy do czynienia z najdroższym czy najtańszym telefonem. Pewne różnice są, ale dotyczą bardziej zaawansowanych funkcji np. wielozadaniowości i przełączania się pomiędzy aplikacjami, które ze zrozumiałych względów znajdziemy w wydajniejszych modelach smartfonów.

Mamy więc charakterystyczny ekran blokady, który po przesunięciu placem wyświetla powiększający się okrąg, który jest jakby dziurą ujawniającą zawartość ekranu znajdująca się pod spodem. Są też charakterystyczne skróty w górnej, rozwijanej belce, które można edytować, jest QuickMemo i kilka innych drobiazgów. Animacje zmiany pulpitów są odrobinę bardziej rozbudowane niż w L3 II. Pojawiła się także edycja wielkości ikon. Ogólnie nakładkę można określić jako dość kolorową, ale prostą w swojej budowie i nie obciążającą zbytnio telefonu.

Wprowadzanie tekstu – ocena 4

Tradycyjne wprowadzanie kolejnych liter na klawiaturze QWERTY w przypadku LG sprawuje się dobrze. Jeśli włączymy podpowiedzi słów można bez problemu pisać SMS i wiadomości na komunikatorach internetowych. Większy ekran w stosunku do L3 II znacząco poprawia komfort pisania. Nie zbrakło osobnego klawisza przecinka czy wpisywania symboli poprzez przytrzymanie klawisza dłuższą chwilę. W tym zakresie klawiatura jest przewidywalna i godna zaufania, a podpowiedzi zadowalająco trafne.

Gorzej jeżeli cos komuś w takim układzie nie odpowiada i chciałby klawiaturę skonfigurować - znajdzie tylko podstawowe opcje. Zabrakło również możliwości wprowadzania liter przeciągnięciami palca bez odrywania go od ekranu, co w wielu sytuacjach jest bardzo szybkie i wygodne. Niezależnie od tych małych mankamentów jest to i tak znacznie lepsza klawiatura niż u wielu mniej znanych producentów, u których czasem w polskiej klawiaturze można znaleźć znaki spoza naszego alfabetu.

Telefon (aplikacja) i jakość połączeń – ocena 4

Na początku aplikacja telefonu zrobiła nam dziwną niespodziankę. Rozmówca w ogóle nie słyszał naszego głosu mimo, że blokada mikrofonu nie była włączona. O dziwo włączenie tej blokady i ponowne wyłączenie rozwiązało problem.

Dalszych kłopotów nie było. Jakość rozmów jest na stosunkowo wysokim poziomie, nie słychać pogłosu, rozmówcy byli dobrze słyszalni i nie skarżyli się na słabą jakość rozmów. Aplikacja telefonu pozwala na łatwe przełączanie się pomiędzy klawiaturą telefoniczną, rejestrem połączeń, wszystkimi kontaktami, ulubionymi kontaktami i grupami kontaktów. Można również przełączyć się na pisanie SMS bez wychodzenia do pulpitu.

Kamera – ocena 4

Aparat w telefonie LG trzeba rozpatrywać osobno pod kątem zdjęć i filmów. Jeżeli chodzi o zdjęcia to zaskakują one rozdzielczością 8 megapikseli, co w tym przedziale cenowym nie jest zbyt częstą cechą. Są też zadowalającej jakości, choć co prawda przy powiększeniu do 100% widać, że szczegóły trochę gubią się w szumie, ale to wspólny problem wszystkich telefonów i małych matryc. W zasadzie jedyne do czego można się przyczepić to do zbyt małej rozpiętości tonalnej. W ciemnych i jasnych fragmentach zdjęcia szczegóły są nieczytelne. Dość często zdarza się, że niebo jest wypaloną, białą plamą. Mimo tego aparat można ocenić na mocną czwórkę, a jeśli uwzględnić niską cenę urządzenia być może nawet na piątkę.

Oprócz jakości samych zdjęć warto wspomnieć o funkcji znanej z innych telefonów LG - wyzwalania migawki głosem poprzez wypowiedzenie jednego z ustalonych haseł np. Smile czy Cheese. Jest również tryb panoramy i zdjęć seryjnych. Do tego autofocus w telefonie działa może nie błyskawicznie, ale dość niezawodnie. Mówiąc krótko, jest dobrze.

Niestety ocenę zaniża nagrywanie filmów. Problem nie tyle w jakości nagrania, ta jest całkowicie w porządku, na tyle na ile można ocenić ją przy tak niskiej rozdzielczości. W dobie ekranów FullHD czyli 1920 x 1080 pikseli montowanych wszędzie, od telewizorów, przez laptopy i tablety, na telefonach kończąc, nagrywanie filmów w rozdzielczości 720 x 480 czyli w 480p ciężko ocenić pozytywnie, tym bardziej, że przecież zdjęcia są w zaskakująco wysokiej rozdzielczości. Przyczyną jest tutaj prawdopodobnie zbyt wolny procesor, który nie poradziłby sobie z płynnym zapisem materiału w wyższej rozdzielczości. Wskazuje na to również blokada odtwarzania filmów w 720p i 1080p. Inną i to bardziej prawdopodobną przyczyną jest różnicowanie modeli z serii L II.

Przykładowe zdjęcia:

​

Przykładowe wideo:

Przeglądarka – ocena 5

Jak zwykle w przypadku Androida bywa mamy do czynienia z dwoma przeglądarkami: mobilną wersją Chrome i przeglądarką systemową. Ta druga nie loguje się automatycznie na konto Google. Chrome na telefonach o słabszej specyfikacji sprawia wrażenie trochę wolniejszego niż przeglądarka systemowa. Oprócz tego obie przeglądarki wywiązują się ze swojej roli tak jak powinny, udostępniając szereg opcji i możliwości. Użytkownik ma także możliwość zainstalować dowolną inną przeglądarkę i uczynić ją domyślną. Na taki ruch mogą zdecydować się przede wszystkim osoby nie korzystające z Chrome na swoim komputerze, a więc nie odczuwające zalet synchronizacji.

Odtwarzacz wideo – ocena 4

Odtwarzacz wideo ma ograniczenie co do rozdzielczości odtwarzanego pliku i nie akceptuje materiałów o wyższej rozdzielczości niż tak zwana rozdzielczość telewizyjna, czyli 480p. Jeśli mamy film w wyższej rozdzielczości np. 720 bądź 1080p. przed wgraniem go na telefon będziemy musieli go skonwertować, co jest raczej czasochłonne.

Poza tym odtwarzacz posiada całkiem spory zestaw funkcji obejmujący trzy ustawienia wielkości obrazu, od oryginalnej wielkości, przez dwa rodzaje wypełnienia ekranu oraz możliwość korzystania z DLNA. Co ciekawe odtwarzacz obsługuje napisy do filmów oraz pomysłowy sposób na wielozadaniowość. Można ręcznie określić przejrzystość filmu, czyli jak bardzo będzie widać ikony na pulpicie pod odtwarzaczem. W tym trybie dotknięcie ekranu nie spowoduje obsługi odtwarzacza, a zmianę pulpitu czy uruchomienie innej aplikacji. Można więc oglądać film i szukać informacji na jego temat w tym samym czasie.

Bez kłopotu obsługiwane są pliki DivX/Xvid/MP4/H.264/H.263/WMV. Pliki MKV nie są obsługiwane.

Odtwarzacz muzyki – ocena 4

Podobnie jak przeglądarki, odtwarzacze muzyki są dwa: jeden jest autorstwa Google i nazywa się Muzyka Play, drugi należy do producenta telefonu. Pierwszy z nich posiada absolutnie podstawowe funkcje (te bardziej zaawansowane są niedostępne w naszym kraju) oraz całkiem atrakcyjną szatę wizualną. Odtwarzacz LG posiada więcej opcji. Oprócz tradycyjnej biblioteki, potrafi przeglądać muzykę po katalogach, wyszukiwać teledyski na YouTube, można udostępnić piosenkę pod DLNA czy włączyć poprawę dźwięku Dolby Mobile. Oba odtwarzacze powinny zaspokoić potrzeby większości użytkowników.

Obsługa plików Office – ocena 3

Korzystanie z plików Office na tym telefonie wiąże się z kilkoma ograniczeniami. Domyślna aplikacja obsługująca pliki Office nie pozwala na edycję, jedynie podgląd. Dodatkowo testowy plik Excela otwierany był wyjątkowo długo – koło minuty i nie dawał się płynnie przewijać, a ma jedynie nieco ponad 2 MB rozmiaru. Można powiedzieć, że jakaś obsługa plików Office jest, ale to raczej ostateczność, gdy nie mamy innego wyjścia i musimy sprawdzić jakąś informację. Jedyna funkcją godną uwagi jest obsługa TTS (text to speech) w plikach Worda.

Bateria – ocena 6

Bateria to największe pozytywne zaskoczenie jeżeli chodzi o LG L7 II - ma pojemność 2460 mAh. To więcej niż w zdecydowanej większości smartfonów na rynku. To zdecydowanie więcej niż w Galaxy S2, to nawet sporo więcej niż opcjonalna, większa bateria do S2, która wymagała zmiany tylnej części obudowy na bardziej wypukłą. Nie wiemy czy jakikolwiek inny telefon w cenie poniżej tysiąca złotych posiada tak pojemną baterię. 800 godzin czuwania i 12 godzin rozmów, czyli parametry podawane przez producenta, robią wrażenie. Oczywiście w praktyce można liczyć na znacznie mniej, podczas normalnego korzystania z telefonu, ale niewątpliwie połączenie dużej baterii i niezbyt szybkiego procesora, który ma mniejszy apetyt na energię, zaowocowało dłuższym czasem działania. Jak długim, to zależy od intensywności użycia. Większość osób intensywnie korzystająca z telefonu może liczyć na nawet 3 do 4 dni bez ładowarki, a może nawet więcej. Jeżeli telefon służy głównie do rozmów i SMS, a nie do grania i oglądania filmów, można próbować dobić do tygodnia. Jak na smartfon to rewelacyjny wynik.

Bajery – ocena 5

Wśród „bajerów” warto wymienić chociażby NFC, które do niedawna nie było standardem nawet w droższych telefonach i do dzisiaj nie znajdziemy go w telefonach Apple. Na rynku pojawia się coraz więcej akcesoriów zgodnych z NFC, które można bezprzewodowo podłączyć do telefonu przez samo ich zbliżenie. Bardzo to wygodne i szybkie.

Oprócz tego w smartfonie LG L7 II znalazły się trzy warte wymienienia aplikacje.

QuickMemmo – to aplikacja charakterystyczna dla urządzeń LG, pozwalająca wykonać zrzut ekranu, a następnie odręcznie po nim rysować przy użyciu różnych wirtualnych narzędzia artystycznych. W każdej chwili można przełączyć się z widoku zrzutu ekranu na jednolitą powierzchnię kartki, żeby lepiej widzieć co zostało narysowane, lub uczynić notatkę półprzejrzystą nakładką na ekran, którą widzimy cały czas przed oczami, chociaż możemy zmieniać pulpity czy uruchamiać inne aplikacje. Notatkę można wreszcie łatwo udostępnić.

QuickTranslator – to aplikacja pozwalająca na szybko przetłumaczyć słowo, linijkę bądź akapit w obcym języku na język polski, bez ręcznego przepisywania go. Wystarczy nakierować aparat na element, który chcemy przetłumaczyć, a translator rozpozna treść, wyświetli ponownie na białym tle i poda tłumaczenie. Oczywiście gramatyka takiego tłumaczenia, jak w przypadku wszystkich translatorów, jest daleka od doskonałej, a jakość rozpoznawanie tekstu zależy od jego wielkości i tła na jakim się znajduje, ale jest to z pewnością wygodne narzędzie.

SafetyCare – to aplikacja pozwalająca kontrolować młodszych i starszych użytkowników telefonów. Pozwala przesłać lokalizację podczas wykonywania zdefiniowanego połączenia alarmowego, powiadomić o tym, że telefon nie był używany przez określony czas, również wysyłając lokalizację czy po prostu powiadomić wskazane osoby o lokalizacji. Stosunkowo niska cena telefonu i bardzo długo działająca bateria sprzyja temu, aby telefon był wykorzystywany w celu zapewnienia bezpieczeństwa dzieciom i osobom starszym.

Podsumowanie

LG L7 II podobnie jak L3 II to telefon podporządkowany głównie niskiej cenie w stosunku do oferowanych możliwości i stąd wypływają jego ewentualne ograniczenia. Ponieważ cena L7 II jest wyraźnie wyższa od L3 II to i możliwości są jednak znacznie większe. Objawia się to przede wszystkim większym ekranem o znacznie wyższej rozdzielczości, znacznie lepszym aparatem i dłuższym działaniem na baterii. Ponieważ są to jeden z kluczowych cech dla telefonu, warto do nich dopłacić, jeżeli oczywiście nas na to stać. Chociaż telefon ma swoje poważne niedociągnięcia, takie jak niezbyt wysoka wydajność, która owocuje brakiem możliwości nagrywania i odtwarzania filmów w wysokiej rozdzielczości, w cenie do 800 zł jest to jedna z najciekawszych propozycji na rynku, której zdecydowanie warto przyjrzeć się z bliska.