Test HTC HD2

HTC HD2 jeszcze przed premierą stał się telefonem kultowym, szczególnie dla fanów systemu Windows Mobile. Najbardziej gorącą informacją była specyfikacja tego urządzenia, a głównie wielkość ekranu oraz procesor. W stajni Windows Mobile HD2 ściga się już tylko z Omnią 2, więc gdy chcemy kupić topowy telefon z mobilnymi okienkami to wybór nie jest już aż tak skomplikowany. Gorzej gdy chcemy po prostu kupić telefon z dotykowym ekranem – wówczas na horyzoncie pojawiają się inni poważni konkurenci: G1, Hero, iPhone i N900. To wspaniałe urządzenia, podobnie zresztą jak nasz testowy HD2.

HD2 różni się od swoich głównych konkurentów ze stajni Nokia, Samsung i iPhone niewielką ilością pamięci wewnętrznej – tamte telefony zawierają od 8 do 32 GB – ten ma tylko pamięć 512 MB ROM i 448 MB RAM. Pamięć można rozszerzyć kartami microSD, ale w topowym telefonie standardem powinno już być 16 lub 32 GB.

Zestaw

W zestawie z HTC HD2 znajdziemy tylko ładowarkę i słuchawki. Ładowarka jest zintegrowana z kablem do transmisji danych. Zestaw nie jest może zbyt bogaty, ale w sumie nic więcej nam do szczęścia nie jest potrzebne.

Wygląd zewnętrzny

HD2 określa chyba sobą maksymalną wielkość telefonu z ekranem dotykowym – jest naprawdę spory, ale to po prostu bezpośredni efekt zamontowania potężnego ekranu 4.3 cala. Pod ekranem zmieścił się wąski pasek klawiszy sprzętowych – znajdziemy tam dwie słuchawki, klawisz Home, klawisz menu Windows i klawisz back. Klawiszy jest jak na lekarstwo i HTC zapomniało nawet o spuście migawki. Z klawiszy sprzętowych znajdziemy jeszcze tylko klawisze regulacji głośności. Na dole obudowy są dwa porty – jack oraz małe łącze USB przez które można także ładować telefon.

Do wielkości telefonu bez problemu można się przyzwyczaić – gorzej jest z jego wagą – 158 g to za dużo i telefon jest po prostu ciężki. HTC zastosowało np. metalową obudowę, co znacząco zwiększa ilość gramów. Tylna klapka jest tak masywna, że jej zdjęcie może skończyć się połamaniem paznokci. Inną niewielką wadą jest to, że obudowa HD2 trochę się grzeje – zapewne wynika to z prędkości pracującego wewnątrz procesora.

Testerzy HTC HD2 psy wieszają na sposobie umieszczenia kamery z tyłu obudowy – nie jest niczym osłonięta i podobno się rysuje. U nas jeszcze nie zdążyła się porysować, ale zapewne gdy ktoś mniej dba o telefon to życie kamery może być ciężkie. Nam przeszkadzało bardziej to, że telefon leżąc na płaskiej powierzchni nie jest stabilny i kiwa się na boki – właśnie ze względu na wybrzuszenie koło obiektywu. Podobno także osłona obiektywu kamery HD2 potrafi porysować ekran każdego innego telefonu, który znajdzie się z HD2 w jednej kieszeni.

HTC HD2 jest na pewno eleganckim i biznesowym telefonem, choć można go nazwać nieco zwalistym, szczególnie przy porównaniu do dużo zgrabniejszej Omnii 2 – coś za coś.

Ekran

Ekran pojemnościowy 4.3 cala 480x800 pikseli to marzenie większości posiadaczy telefonów z dotykowym ekranem – tu już nie ma kompromisu – wszystko jest naprawdę duże i wygodne. Ekran po prostu „miażdży” również podczas oglądania plików wideo HD. Nie korzystaliśmy z Automapy, ale wydaje się, że w samochodzie HTC również spełni marzenie prawie wszystkich kierowców. Gorzej jest natomiast z obsługą dotyku – HTC już od modelu G1 i Hero ulepszył swoją technologię, ale nadal jest widoczna różnica pomiędzy ekranami iPhone, a całą resztą konkurentów. HD2 lepiej obsługuje się palcami niż Omnię 2, ale to głównie ze względu na większą wielkość ekranu.

Ekran główny

Ekran główny i cały interfejs użytkownika HD2 to zasługa firmy HTC – nakładka ta cyzelowana od paru lat osiągnęła już taki poziom doskonałości graficznej, że konkurencja ma bardzo duży dystans do lidera. Ikony, suwaki, zegary, tła są doskonale piękne i pozbawione jakichkolwiek wad. Wszyscy dumni posiadacze telefonów HTC chwalą się swoją aplikacją do prognozy pogody – z wycieraczkami, płatkami śniegu, piorunami itd.

Windows Mobile 6.5 jest głęboko ukryty (pomijając główne menu), więc bez problemu wszystkie funkcje można obsługiwać palcami. Chyba tylko raz WM wyszedł spod dywanu i zobaczyliśmy małą czcionkę menu połączeń Windows Mobile, które powinno się obsługiwać rysikiem.

Interfejs HTC Sense jest dużo ładniejszy np. od interfejsu telefonu iPhone, więc gdyby tylko ekran jeszcze lepiej działał to HD2 objęło by pozycję telefonicznego lidera pod względem ergonomii i urody obsługi.

Ekran główny w HD składa się z wielu różnych zakładek, których aktualną ilość możemy samodzielnie ustalać. Najważniejszy jest oczywiście ekran główny, na którym widzimy duży zegar zintegrowany z prognozą pogody, kalendarz z alarmem, trzy skróty (ich liczba wzrasta do 9 gdy zwiniemy zegar) oraz łącza do kolejnych zakładek. Skrótem na głównym ekranie może być kontakt, link do strony internetowej lub skrót do aplikacji.

Kolejne zakładki to np. kontakty, skrzynka odbiorcza klienta e-mail, skrót do przeglądarki internetowej, kalendarz, notowania giełdowe, galeria zdjęć, skrót do odtwarzacza muzyki, pogoda, Tweeter, skrót do aplikacji Footprints (multimedialny pamiętnik wspomagany przez kamerę, GPS i dyktafon) oraz link do ustawień telefonu.

Pod zakładkami mamy jeszcze tekstowe dynamiczne skróty do opcji związanych z daną zakładką.
Tapeta w HD2 jest dynamiczna – w standardzie jest związana z aplikacją pogodową, ale może także być bardzo ładną animowaną tapetą graficzną, dzięki której nasz czarny HTC Sense nabierze nieco kolorów.

System

Szybko Windows Mobile 6.5 uruchamia się na HD2 bardzo szybko, później jeszcze chwilę ładuje się nakładka HTC Sense. Aplikacje, menu itd. – wszystko działa bez większej zwłoki. Telefon na pewno nie jest wolniejszy od iPhone, a ten nie potrafi uruchomić kilku lub nawet kilkunastu aplikacji jednocześnie. Czasami jednak zdarzają się drobne problemy – pierwsze uruchomienie triala nawigacji CoPilot zawiesiło telefon na dłuższą chwilę, kilka razy HD2 podjął także samodzielną decyzję o wstrzymaniu obsługi Push Maila.

Telefon nie zamyka aplikacji – gdy bardzo chcemy to możemy je zamknąć samodzielnie poprzez Task Managera.

Brawa dla HTC za usługę „data services” – w jednym miejscu widzimy wszystkie usługi działające w tle i korzystające z transmisji danych. Udany jest także panel Wireless Control.

Dowodem na dojrzałość nakładki HTC jest pełna integracja z Youtube, Facebook, Tweeter – hasła do tych serwisów można podać już przy pierwszym uruchomieniu telefonu. Także konfigurator połączeń po włożeniu karty Ery zaproponował od razu konfigurację dla Ery, Heyah i Cyfrowego Polsatu.

Telefon/kontakty

Aplikacja telefonu jest prosta, ale funkcjonalna i ładna. W telefonie znajdziemy listę ulubionych kontaktów, grupy, wybieranie kontaktów po szybkim wpisaniu kolejnych liter na klawiaturze numerycznej, jest także integracja z naszymi kontaktami na Facebook.
Każdy kontakt może zawierać sporą ilość dodatkowych danych (nazwa firmy, stanowisko, urodziny itd.,itp.), choć standardowo Windows Mobile ma ich jeszcze więcej.

Kalendarz

Kalendarz, który w naszym przypadku (podobnie zresztą jak kontakty) był synchronizowany cały czas z serwerem Exchange, również wyróżnia się przede wszystkim urodą. Do dyspozycji mamy standardowe widoki agendy, widok miesiąca, tygodnia, dnia i roku, ale każdy z nich jest naprawdę elegancki i aż chce się do naszego kalendarza zaglądać. Synchronizacja z serwerem przebiegała bez najmniejszych problemów, czego nie można powiedzieć o push mailu.

Poczta e-mail

Klient poczty w HTC HD2 nie wyróżnia się niestety na tle klientów poczty w innych telefonach z Windowsem. W poczcie Microsoftu ciągle trzeba coś potwierdzać, doczytywać – wydaje się, że oszczędność transmisji i bezpieczeństwo za bardzo wpływa na ergonomię korzystania z poczty. Gdy wybieramy dany list to chcemy się z nim od razu zapoznać, a nie doczytać np. 9 KB jego treści, włączyć obrazki, dodatkowo pobrać nawet minimalny załącznik, który przecież mógł się w tle sam ściągnąć wcześniej. Niestety w HD2 parę razy Outlook przestawał otrzymywać maile z serwera i dopiero wyłączenie i włączenie telefonu rozpoczynało poprawną pracę pocztowego klienta Microsoft Exchange.
Małe brawa należą się natomiast na fajny patent – już z ekranu z suwakiem blokady wyświetlacza możemy bezpośrednio dostać się do klienta poczty, jeśli akurat otrzymamy jakieś nowe maile – wystarczy podziałać wirtualnym suwakiem w dół, a nie na boki.

Przeglądarki internetowe

Mobilna przeglądarka Internet Explorer jest instalowana chyba tylko ze względu na umowę HTC z firmą Microsoft. Nie da się z niej korzystać i jedynym rozwiązaniem, zresztą bardzo dobrym, jest przesiadka na zainstalowaną równolegle Operę. Ta przeglądarka działa jak burza, także zapewne dzięki szybkiemu procesorowi HD2 – strony szybko się wyświetlają, zoomują, przewijają – nic więcej od mobilnego Internetu nie możemy wymagać.

Kamera

Kamera to największa niespodzianka w HTC HD2 – zaskoczyła chyba samego producenta, bo już po zakończeniu naszych testów okazało się, że HTC przygotowało specjalną łatkę, aby choć trochę poprawić jakość zdjęć robionych przez HD2. A zdjęcia są naprawdę makabrycznej jakości, szczególnie gdy spojrzymy na cenę naszego telefonu (2400 zł w najtańszym sklepie internetowym w grudniu 2009 r.). Z wideo też niestety nie jest lepiej. Wszystko co próbuje nagrać kamera HD2 jest różowe, lekko nieostre, pastelowe – jedyne co się udało stworzyć na bardzo wysokim poziomie to sam interfejs kamery z ergonomicznym i prostym menu. Wygodny jest także zoom ekranowy – sami palcem wybieramy obiekt, który ma być ostry. HTC zawsze podkreśla, że kamery nie są kluczowe dla użytkowników smarfonów, bo większość ludzi, którzy robią zdjęcia i tak jest wyposażonych w kompaktowe Canony, Nikony i Sony. Na pewnym poziomie produktów takie tłumaczenie przypomina trochę zasłonę dymną, która próbuje ukryć zwykłą nieudolność.

Przykładowe zdjęcia:

Przykładowy film znajduje się tutaj.

Obsługa plików Office

Po zrobieniu paru zdjęć humor może nam szybko poprawić obsługa plików biurowych w HD2. Nasze pliki testowe, które „zaorały” już naprawdę drogie maszyny tutaj otwierały się po sekundach. HD2 zbliżył się bardzo blisko do mocy obliczeniowej netbooka i zarówno bardzo skomplikowany plik Word, jak i Excel otworzyły się po paru sekundach. W tym benchmarku HD2 po prostu miażdży konkurencję.

Inne aplikacje

W HD2 znajdziemy także kilkanaście dodatkowych aplikacji. Oto najważniejsze z nich: Footprints, Wi-Fi Router,Co-pilot, Peep, Facebook, bing, MP3 Trimmer, Digital Compass.

Multimedia

HTC HD2 radzi sobie bardzo dobrze z odtwarzaniem muzyki. Odtwarzacz MP3 jest wspomagany przez aplikację audio booster, czyli equalizer. Dodatkowo HD2 jest wyposażone w bardzo dobry głośnik wewnątrz obudowy. Materiały HD z Youtube (w sieci WLAN) odtwarzały się bosko, bez żadnych przestojów z super dźwiękiem i obrazem. Niestety HTC HD2 nie odtwarza w standardzie plików Dvix/Xvid – HTC zapomniało chyba, że nie wszyscy użytkownicy drogiego HTC będą chcieli instalować na nim aplikacje niezależnych dostawców.

W HTC HD2 znajdziemy także bardzo ładne radio FM z funkcją RDS.

Bateria

Bateria w HTC HD2 nie robi specjalnej niespodzianki – ogniwo 1230 mAh pozwalało na pracę telefonu bez ładowania przez 1-1.5 dnia przy bardzo dużym obciążeniu. Czas ten nie stanowi żadnego problemu, bo HD2 na pewno często będzie podłączany do laptopa przez kabel USB, co pozwoli na okresowe doładowywanie ogniwa. Dodatkowo czas „życia” baterii wydłuży się, gdy nie będziemy stale korzystać z push maila.

Podsumowanie

Omnia 2 czy HD2 – odpowiedź na to pytanie szczególnie przed Świętami będzie ważna dla kilkuset Polaków, którzy zdecydują się na zakup tak drogiego urządzenia z systemem Windows Mobile. Dla osób, które chcą mieć dobry aparat, zgrabny telefon i odtwarzacz plików Dvix/Xvid w standardzie wybór jest prosty – to będzie Samsung Omnia 2. Dla estetów, którzy zachwycą się naprawdę pięknym menu HTC Sense oraz wielbicieli wielkich ekranów i najszybszych procesorów wybór również będzie prosty – HTC HD2. Telefony te są bardzo podobne, a jednak znacznie się różnią – przed zakupem zalecamy dłuższą zabawę każdym z nich i podjęcie dobrej dla siebie decyzji. Niezdecydowanym pozostaje iPhone i Android.