Nie minęły dwa miesiące od premiery Nokii 5510 w Manchesterze (relacja znajduje się tutaj) a już egzemplarz testowy trafił w nasze ręce. Zaprojektowanie 5510 polegało na połączeniu Nokii 3330 (test znajduje się tutaj) oraz odtwarzacza multimedialnego Nokia Music Player (test znajduje się tutaj). Wzbogacono je o dość unikalny design. Czy jest to recepta na sukces na rynku telefonów komórkowych zobaczymy już wkrótce.
Wygląd telefonu znacząco różni się od panujących obecnie trendów. Jest to jeden z nielicznych telefonów w którym zastosowano pełna klawiaturę QWERTY. W związku z tym zmieniono także pozycję wyświetlacza, który został umieszczony w środku, prostopadle do dłuższej krawędzi słuchawki. Pod wyświetlaczem umieszczono standardowe klawisze: NaviKey, klawisze strzałek oraz C. Klawiatura telefonu została niezbyt dokładnie podświetlona, co powoduje, że w ciemnym otoczeniu dobrze widoczne są tylko pierwsze dwa rzędy klawiszy.
Mnie osobiście wygląd telefonu nie przypadł do gustu. Warto jednak wspomnieć, że nowatorskie konstrukcje rzadko zyskują zwolenników od razu, długo walcząc o swoje uznanie. Istnieje zatem możliwość, że za kilka lat wszystkie telefony będą wyglądały jak 5510.
Telefon waży 155 gramów, czyli prawie dwa razy więcej niż inne najnowsze słuchawki. Wymiarami także nie imponuje (134 x 58 x 28 mm). Z przodu telefonu umieszczona jest klawiatura oraz wyświetlacz a na bocznej krawędzi przyciski regulacji głośności oraz uruchamiające radio i odtwarzacz MP3. Obok nich umieszczone są gniazda na peryferie. Pierwsze gniazdo służy do połączenia z komputerem (USB Mini-B), dalej znajduje się liniowe wejście audio, służące do podłączenia urządzeń z których możemy nagrywać dźwięk. Następnie z lewej strony umieszczono dwa wejścia do podłączenia mikrozestawu, jedno dla mikrofonu, drugie dla słuchawki oraz gniazdo ładowarki. Złącze z lewej strony jest takie samo jak w modelach 3310 i 3330.
Wraz z telefonem poza płytą CD-ROM z oprogramowaniem i instrukcją dostarczono kabel podłączeniowy USB oraz zestaw słuchawkowy. Instrukcja wspomina, że wraz z telefonem dostarczane są także kabel liniowy audio oraz przejściówka ADA-2 do podłączenia innych zestawów słuchawkowych. Nie otrzymaliśmy ich do testów, lecz jak się wydaje będą one dołączane do każdego sprzedawanego egzemplarza telefonu.
Jak już wcześniej napisałem podstawą do budowy tego modelu była Nokia 3330. Nie spodziewałem się jednak, że związki tych dwóch modeli są aż tak bliskie. Po zdjęciu obudowy okazuje się, że telefon zbudowany jest w oparciu o szkielet właśnie modelu 3330. Z jednej strony prawdopodobnie obniża to koszty jego wytwarzania a z drugiej pozwoliło na szybkie stworzenie nowego telefonu. Ten właśnie szkielet został obudowany dodatkowymi urządzeniami w postaci radia i odtwarzacza MP3.
Konsekwencją stosowania modułu 3330 do produkcji 5510 nie jest natomiast wykorzystywanie tych samych baterii. Model 5510 standardowo wyposażony jest w baterię Li-Ion o pojemności 950 mAh (symbol BLC-2). Wystarcza ona na prawie 100 h (do 260 h - wartość podawana przez producenta) pracy telefonu w trybie stand-by, przy około 60 minutach rozmów dziennie, oraz na 8 h (10 h) odtwarzania plików MP3 lub 10 h (13,5 h) słuchania radia.
Menu to wierna kopia menu z modelu 3310 wzbogacona o funkcje umożliwiające obsługę dodatkowych urządzeń w jakie Nokia 5510 została wyposażona. Menu, to oczywiście stary i sprawdzony patent Nokii, w tym względzie jak zwykle nic nie zmieniono.
Możliwości telefonu są tożsame z możliwościami modelu 3330. I tak telefon wyposażono w wewnętrzna książkę telefoniczna o 100 pozycjach. Może być ona wykorzystywana obok pamięci zawartej na karcie SIM. Każdej pozycji w książce możemy przypisać własny sygnał nadejścia połączenia. Pozycjom z książki (8) możemy przypisać etykiety dźwiękowe, które pozwalają na ich wybór głosem.
Telefon nie posiada własnej pamięci na SMS'y i wykorzystuje jedynie pamięć karty SIM. W związku z wyposażeniem w pełną klawiaturę 5510 nie jest wyposażona w słownik T9. Posiada natomiast szablony wiadomości oraz tzw. buźki internetowe, które można wstawiać w wysyłane przez nas wiadomości. SMS'y mogą być dłuższe niż 160 znaków i są wtedy dzielone na części, jednakże cała wiadomość nie może mieć więcej niż 459 znaków.
Pełna klawiatura to ukłon w stronę osób piszących dużo SMSów. Początkowo trudno się do niej przyzwyczaić. Po jakimś czasie dostrzegamy jednak korzyści i zauważamy, że piszemy znacznie szybciej. Podczas testów udało się nam wysłać ponad 150 SMSów. Klawiatura jest twarda i wysyłanie SMS'ów przyprawia niestety o bóle palców. Duże litery uzyskujemy na klawiaturze wciskając 'Shift', a znaki specjalne poprzez wciśnięcie 'Chr'
W menu Spis połączeń są dostępne: lista połączeń nieodebranych zawierająca 10 pozycji, połączeń odebranych (10) oraz połączeń wybieranych (20). Można tam również uzyskać informacje o czasie i kosztach naszych połączeń telefonicznych.
Do dyspozycji użytkownika przeznaczono 5 profili. W każdym z nich telefon może reagować inaczej na nadejście połączenia i inne zdarzenia. Dla każdego profilu można ustawić własny dźwięk dzwonka i dźwięk nadejścia SMS'a. Można także regulować ich głośność oraz decydować o włączeniu alarmu wibracyjnego. Dla każdego profilu można też wybrać inny wygaszacz ekranu. Fabrycznie telefon posiada 35 wbudowanych dzwonków - sygnałów nadejścia połączenia, możliwe jest także wgranie przez użytkownika 7 dodatkowych melodii.
Wbudowana w telefonie przeglądarka WAP pozwala na bezproblemowe oglądanie zawartości sieci. W tym przypadku ogranicza nas niewielka powierzchnia wyświetlacza telefonu. Przeglądarka po odpowiednim skonfigurowaniu zachowuje się stabilnie i wyświetla wszystkie strony. Pozwala również na zapisanie w pamięci telefonu obrazków lub animacji znajdujących się na stronach WAP. Mogą być one później wykorzystane jako wygaszacze ekranu lub wiadomości graficzne.
Telefon został wyposażony w 5 gier: Snake II, Space Impact, Bantumi, Pairs II i Bumper. W związku z budową klawiatury, klawisze wykorzystywane do gier zostały zdublowane, tak, że można grać wykorzystując jedną lub dwoje rąk. Po wpisaniu numeru członkowskiego Club Nokia w odpowiednim menu, uzyskamy dostęp do usług gier. Będziemy mogli załadować poprzez WAP dodatkowe etapy do gier (jeden etap do każdej z gier można załadować za darmo, resztę za punkty Club Nokia) lub też wysłać uzyskany przez nas najlepszy wynik.
Telefon posiada również Kalkulator oraz funkcję Chat. W telefonie można także zapisać do 220 przypomnień (To-do list), w postaci krótkich wiadomości z alarmem. Dodatkowe funkcje zegara to stoper i odliczanie czasu.
Przedstawione funkcje niewiele różnią się od prezentowanych przez Nokię 3330. Teraz pragnę zając się dodatkowymi funkcjami telefonu czyli radiem FM, odtwarzaczem MP3 oraz dyktafonem. Pierwsze dwie funkcje są identyczne jak w innym urządzeniu Nokii - odtwarzaczu multimedialnym Nokia Music Player. Został on prawdopodobnie wykorzystany do budowy tego modelu.
Radio jak i odtwarzacz są uruchamiane klawiszami na przedniej-bocznej krawędzi telefonu. Po uruchomianiu dokonujemy wyboru utworu lub stacji radiowej. Później możemy normalnie korzystać z menu i funkcji telefonu w tle słysząc wybraną przez nas piosenkę. Gdy zainicjujemy lub odbierzemy rozmowę telefoniczną muzyka zostanie przerwana i wznowiona po zakończeniu połączenia.
Radio działa na częstotliwości 87,5-108 MHz. Można zapisać w jego pamięci 10 stacji muzycznych. Podczas testu radio sprawiało się bardzo dobrze, odbiór większości stacji był poprawny. Test ten był jednak przeprowadzony w Warszawie, w miejscach bardziej odległych od nadajników radiowych odbiór prawdopodobnie pogorszy się. Programowanie stacji i nadawanie im nazw jest bardzo proste i działa podobnie jak w Nokii 8310.
Cyfrowy odtwarzacz muzyczny to urządzenie służące do odtwarzania cyfrowo zapisanej muzyki w formatach MP3 i zakodowanym AAC. Telefon został wyposażony w pamięć o pojemności 64 MB na utwory muzyczne. Jednakże praktycznie ponad 12 MB tej pamięci jak cały czas zajęte, prawdopodobnie przez pliki systemowe, dlatego rzeczywista pojemność pamięci wynosi trochę ponad 50 MB.
Do obsługi i transferu plików z komputera do telefonu służy program Nokia Audio Manager (wersja 2.0). Pozwala on na zgrywanie ścieżek z dysków CD tworząc tzw. zakodowane pliki AAC. AAC (Advanced Audio Coding) to najnowsze technologia kompresji dźwięku, która jest częścią standardu MPEG-2. W porównaniu do MPEG-1 Lawyer 3, w której kodowane są pliki MP3, technologia ta pozwala na osiągnięcie lepszej jakości odtwarzanego dźwięku, przy wykorzystaniu około 30% mniej danych i powierzchni dyskowej. Technologia ta została stworzona przy udziale Fraunhofer Institute for Integrated Circuits IIS, AT&T, Dolby, Sony, Uniwersytetu w Hannowerze oraz NEC. Została ona wystandaryzowana w kwietniu 1997 roku w postaci normy ISO 13818-7. AAC to dziś najlepszy z powszechnie dostępnych systemów kodowania audio.
Nokia postanowiła, ze względu na problemy związane z prawami autorskimi, stworzyć własny format plików AAC, właściwy tylko dla własnych urządzeń, który nie pozwala na odtwarzanie utworów stworzonych Nokia Audio Managerem w innych urządzeniach. Ten format to LSE.
Ładowanie plików do telefonu następuje tylko poprzez program Nokia Audio Managera a więc do pamięci mogą być ładowane tylko pliki LSE. Nawet pliki MP3 które posiadamy w komputerze, zanim zostaną wczytane do urządzenia zostaną przekonwertowane na ten format.
Możemy tworzyć pliki LSE o różnej jakości dźwięku. Najgorsza, porównywalna z jakością radia to 64 kbit/sek pozwalająca na kompresję dźwięku jak 22,5:1. Najczęściej przeze mnie używana to 80 kbit/sek 18:1 bliska jakości płyty CD (porównywalna z MP3 128 kbit/sek). Kompresja do 128 kbit/sek pozwala na uzyskanie jakości płyty CD (11,25:1).
Sam program Nokia Audio Manager, w testowanej wersji przysporzył mi sporo problemów - wieszał się bardzo często. Warto dodać, że poprzednia wersji tego programu, którą użytkowałem testując Nokia Music Player'a działała wtedy bez zarzutu.
Urządzenie z komputerem łączymy przy użyciu kabla USB. Producent zaznacza, żeby nie podłączać urządzenia do komputera przed instalacją oprogramowania. Transfer plików jest bardzo szybki. Transfer 1 MB danych zajmował około 10 sekund.
Nie korzystając prawie wcale z funkcji telefonu, udało mi się słuchać muzyki przez prawie 10 h. Jeśli jednak będziemy dodatkowo korzystać z telefonu, czas ten ulegnie dość poważnemu skróceniu.
Ostatnią z dodanych funkcji aparatu jest dyktafon cyfrowy zwany w polskiej wersji instrukcji magnetofonem. Pozwala on na zapisywanie w pamięci telefonu dźwięków z radia lub ze źródła zewnętrznego poprzez kabel. Instrukcja podaje, ze w pamięci telefonu możemy umieścić prawie 2 h dźwięków o jakości zbliżonej do jakości CD. Jest to jednakże wartość zawyżona.
Jest to naprawdę bardzo fajna funkcja, bo dzięki niej udało mi się nagrać z radia sporo moich ulubionych przebojów. Nie można niestety przesłać ich dalej do komputera, również ze względu na ochronę praw autorskich. Nokia bardzo stara się, by nie stać się firma "sprzyjającą piractwu".
Nie można również nagrywać rozmów telefonicznych oraz dźwięków bezpośrednio z mikrofonu. Tych funkcji również zabrakło mi w tym modelu.
Nokia dokonała scalenia w jednym urządzeniu telefonu Nokia 3330 oraz odtwarzacza Nokia Music Player. Jedyną rzeczą, która dość wyraźnie odróżnia Nokia 5510 od innych telefonów komórkowych jest jej wygląd. Pełna klawiatura QWERTY, wydaje się być dobrym pomysłem, jednakże jej zastosowanie wymagało przełamania większości kanonów rządzących wzornictwem telefonów komórkowych. Wygląd telefonu jest dość kontrowersyjny i budzi dość skrajne opinie, jednakże na pewno zapada w pamięć na długo.
Telefon (jeszcze prototyp) został przygotowany w bardzo szybkim tempie, co spowodowało, że nie jest on wolny od wad. Zawiesza się od czasu do czasu, natomiast program Nokia Audio Manager zawiesza się jeszcze niemal bez przerwy.
Wydaje się, że głównym atrybutem determinującym sukces tego telefonu na rynku będzie jego cena. Jeśli będzie ona skłaniać się w kierunku ceny modelu 3330 to myślę, że telefon znajdzie rzeszę nabywców. Jeśli jednak będzie inaczej, to telefon może pozostać jedynie drogą zabawką.
Galeria zdjęć telefonu Nokia 5510 znajduje się tutaj
Relacja z premiery telefonu w Wielkiej Brytanii znajduje się tutaj