UKE analizuje ceny F2M

UKE przygotowało porównanie cen usług połączeń telefonicznych do sieci ruchomych w Telekomunikacji Polskiej i u jej największych, stacjonarnych konkurentów. Analiza powstała w celu zbadania trendów cen połączeń wykonywanych przez abonentów sieci stacjonarnych kierowanych do abonentów sieci ruchomych tzw. połączeń F2M (ang. Fixed to Mobile), w czasie ostatnich 3 lat. W listopadzie 2006 roku istotną zmianę do cenników wprowadziła Telekomunikacja Polska. Ten spadek cen detalicznych był wynikiem wcześniejszego obniżenia stawek międzyoperatorskich za zakańczanie połączeń w sieciach ruchomych (tzw. MTR – Mobile Termination Rate).

Analiza ta skupia się na cenach oferowanych przez Telekomunikację Polską S.A. i jej największych pod względem udziałów w rynku konkurentów, tj. Netię, Telefonię Dialog., Tele2 Polska, NOM.

Analiza została podzielona na dwa segmenty. W pierwszej części oferta Telekomunikacji Polskiej została zestawiona z ofertami operatorów świadczących usługi za pomocą numerów dostępowych (tzw. NDS, CPS), gdyż to właśnie z tych usług teoretycznie korzystać mogą wszyscy abonenci Telekomunikacji Polskiej. Tak więc to oferta usług CPS (Carrier Pre-Selection) jest alternatywnym rozwiązaniem dla abonentów, którzy nie mają możliwości skorzystania z usługi przyłączenia i dostępu u innego operatora niż TP S.A. Druga część poświęcona została ofertom ściśle związanym z przyłączeniem (dostępem) do sieci stacjonarnej (tzw. oferty abonamentowe).

Główne wnioski

Z przeprowadzonej analizy wynika, że w latach 2004-2006 ceny połączeń z sieci stacjonarnych do sieci ruchomych spadały kilkakrotnie. Łącznie niemal o 40% operatorzy obniżyli ceny połączeń w szczycie i kilkanaście procent w przypadku połączeń poza szczytem. Rozpatrując zmianę w skali rok do roku, były to za każdym razem obniżki rzędu 20%. Spadek cen tych usług u najbardziej znaczącego na rynku operatora, tj. Telekomunikacji Polskiej S.A. wyniósł maksymalnie 27% (w planie socjalnym) i 23,6% (np. w planie standardowym i wszystkich planach sekundowych będących w ofercie TP) w roku 2006.

Każda poważna zmiana cenników poprzedzona była zmianą stawek za zakańczanie połączeń w sieciach ruchomych. W procesie zmiany umów międzyoperatorskich aktywnie uczestniczył organ regulacyjny.

W przypadku ostatniej obniżki, która miała miejsce w IV kwartale 2006 r., obniżka kosztów, którymi są stawki MTR (Mobile Termination Rates), miała przełożenie na wysokość cen detalicznych w tych planach taryfowych, które znajdowały się w tym czasie w sprzedaży oraz w planie standardowym, wycofanym ze sprzedaży, ale nadal bardzo popularnym (blisko 2 mln abonentów).

Obniżka dokonana przez TP nie pociągnęła za sobą odpowiednich i odczuwalnych dla abonentów działań operatorów konkurencyjnych, pomimo iż podpisali oni jako pierwsi odpowiednie aneksy do umów międzyoperatorskich z operatorami telefonii ruchomej i mieli możliwość zaoferowania oferty konkurencyjnej wobec cen oferowanych przez TP oraz przechwycenia dzięki temu części rynku.

Prezes UKE, akceptując nowe plany taryfowe TP, uznał, że wystarczającym działaniem w pierwszej kolejności będzie obniżenie cen o wysokość stawek zakańczania połączeń w sieci ruchomej (tzw. MTR) i umożliwienie mechanizmom konkurencji dalszego oddziaływania na wysokość ceny. Podejście to jest zgodne z europejskim i polskim prawem komunikacji elektronicznej; w szczególności art. 46 nakazuje wykorzystanie mechanizmów hurtowych przed skorzystaniem z regulacji detalicznej. Prezes UKE stworzył zatem warunki dla zadziałania mechanizmów konkurencji, jednakże te okazały się niewystarczające i nie spowodowały obniżenia osiąganej przez operatorów marży na usługach połączeń z sieci stacjonarnej do komórkowej.

Dlatego Prezesa UKE rozważy podjęcie działań regulacyjnych w obrębie rynku detalicznego (w szczególności w zakresie marży) i w ten sposób doprowadzenie do dalszego spadku cen.