Sąd Najwyższy potwierdził prawidłowość decyzji Prezesa URTiP, dotyczącej ustalenia warunków współpracy pomiędzy operatorami telekomunikacyjnymi. Wyrokiem z dnia 13 maja 2004 r. Sąd oddalił kasację Telekomunikacji Polskiej w sprawie decyzji określającej zasady tranzytu połączeń telefonicznych z Netią.
W dniu 18 października 2002 r. Prezes Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty wydał decyzję w sprawie ustalenia warunków współpracy pomiędzy spółkami Netia i TP. Decyzja dotyczyła tranzytowania w sieci TP ruchu telekomunikacyjnego inicjowanego w sieciach innych niż TP operatorów strefowych, z którymi Netia nie posiadała Punktu Styku Sieci. Prezes URTiP określił również zasady rozliczeń za ten rodzaj ruchu
Od decyzji Regulatora TP wniosła odwołanie do Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Wyrokiem tego Sądu z dnia 17 września 2003 r. odwołanie TP zostało oddalone. Jednakże i od powyższego wyroku TP S.A. złożyła kasację do Sądu Najwyższego.
TP zarzucała przede wszystkim dokonanie błędnej wykładni art. 80 ust 1 Prawa telekomunikacyjnego, zarówno przez Prezesa URTiP, jak i przez Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów, przy rozstrzyganiu odwołania. Zdaniem operatora ustalanie wysokości stawek rozliczeniowych nie może odbywać się na podstawie par 9 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Łączności z dnia 9 września 1999 r. w sprawie ogólnych warunków przyłączania sieci telekomunikacyjnej oraz zasad rozliczeń (Dz. U. Nr 79, poz.897), bowiem przepis ten był sprzeczny z zapisami Prawa telekomunikacyjnego.
Sąd Najwyższy oddalił kasację TP stwierdzając, że podstawy wniesienia kasacji nie są usprawiedliwione. Zdaniem Sądu przepis rozporządzenia mówiący, iż operator sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego posiadający pozycję dominującą, w przypadku braku możliwości ustalenia kosztów wynikających z przyjęcia dodatkowego ruchu telekomunikacyjnego, jest obowiązany w rozliczeniach brać pod uwagę doświadczenie innych operatorów europejskich działających na konkurencyjnych rynkach, z uwzględnieniem stopnia rozwoju rynku polskiego - był "sugestią" do rozstrzygnięcia, a nie podstawą decyzji i wyroku.
Sąd Najwyższy nie zauważył, aby Prezes URTiP przy ustalaniu wysokości stawek wyeliminował z nich element kosztowy. Sąd wskazał także, iż z art. 80 ust. 1 Prawa telekomunikacyjnego można wyprowadzić ustalenie stawek różnymi metodami. Ponadto stwierdził, że między przepisami rozporządzenia z 1999 r., a przepisami Prawa telekomunikacyjnego nie zachodzi sprzeczność.
Jest to już druga w tym roku kasacja wygrana przez Prezesa URTiP przed Sądem Najwyższym.