Test Samsung SGH-M100 

 (kliknij na zdjęcie aby powiększyć) 

Samsung SGH-M100 był pierwszym dostępnym na polskim rynku telefonem z wbudowanym odtwarzaczem plików muzycznych w formacie MP3. Parę miesięcy później pojawił się długo oczekiwany Siemens SL45. Test ten będzie się czasami odnosił się do rozwiązań, które zastosowano w niemieckiej słuchawce. 
Oba telefony są skierowane do podobnego profilu odbiorców, są więc naturalnymi konkurentami, tym bardziej, że ich cena także jest do siebie zbliżona.
W zestawie wraz z telefonem otrzymujemy: słuchawki z pilotem, służące również jako zestaw HF, przejściówkę do podłączenia zwykłych słuchawek, kabel podłączeniowy do komputera, CD-ROM z oprogramowaniem oraz ładowarkę i instrukcję. 
Samsung SGH-M100 jest lekki - waży 97 g (wymiary: 106 x 44 x 19). Aktywna klapka, która zasłania klawiaturę nadaje telefonowi prestiżowy wygląd (aparat prezentuje się bardzo ładnie). Telefon wydaje się też być solidnie wykonany. U góry dużego wyświetlacza znajdują się ikony informujące o poziomie sygnału i naładowania baterii oraz informujące o nie przeczytanych wiadomościach SMS. 

Pod wyświetlaczem znajdują się dwa przyciski, których funkcje przydzielane są dynamicznie, a ich opisy znajdują się na wyświetlaczu. Niżej znajdują się 4 kolejne klawisze w postaci strzałek góra-dół i prawo-lewo, funkcje tych klawiszy są programowane przez użytkownika. Pełnią one specjalne funkcje w trybie odtwarzania plików MP3. Do uruchomienia tej opcji służy jeden z trzech klawiszy znajdujących się z prawej strony telefonu, obok niego dwa przyciski służą do regulacji głośności podczas rozmowy lub słuchania muzyki.

Telefon posiada 32 MB wbudowanej pamięci, w której możemy umieszczać pliki muzyczne w formacie MP3. Wystarcza to na około 30 minut muzyki o jakości zbliżonej do jakości dźwięku na płycie kompaktowej. Aby załadować pliki do telefonu, korzystamy z dołączonego kabla połączeniowego z komputerem. Kabel ten wykorzystuje port drukarki LPT. To rozwiązanie powoduje, że pliki są przenoszone są nieporównywalnie szybciej w porównaniu z Siemensem, który korzysta z kabla szeregowego.

Pliki wielkości 30 MB były przenoszone z komputera do telefony w 7,5 minuty. Natomiast w przeciwna stronę - z telefonu do komputera w 21 minut. Do przesyłania plików służy dołączony przez producenta program MP3 Manager. Próba przesłania plików przez port IrDa nie powiodła się.
Po podłączeniu dołączonych słuchawek z pilotem, lub zwykłych słuchawek poprzez specjalną przejściówkę, możemy przystąpić do słuchania muzyki. Jakość nie różniła się zauważalnie od jakości muzyki z odtwarzacza CD. Telefon umożliwia również dokonywanie zmiany charakterystyki dźwięku. Do wyboru mamy 6 trybów pracy: Rock, Jazz, Flat, Metal. Calssic oraz Disco.
Podczas słuchania muzyki wyświetlacza telefonu może pracować w dwóch trybach: normalnym i equalizera. W instrukcji obsługi podano, że ten drugi tryb powoduje zwiększony pobór energii. Nie zauważyłem jednak dużych różnic w czasie odtwarzania bez i z włączonym trybem equalizera. W trybie zwykłym na wyświetlaczu pojawia się tytuł pliku - utworu oraz jego całkowita długość. Czas odtwarzania jest pokazany w trybie equalizer wraz z specjalnym wykresem przypominającym wykresy częstotliwości normalnego equalizera.

Podczas testów telefon pozwalał średnio na odtwarzanie muzyki przez 4,5 godziny. Jeśli w czasie odtwarzania ktoś zadzwoni, telefon przerywa odtwarzanie a w słuchawkach słyszymy dzwonek. Jeśli natomiast otrzymamy SMS to telefon sygnalizuje to zwykłym sygnałem, nie dublowanym w zestawie HF. Jeśli mamy założone słuchawki i słuchamy muzyki to nie dowiemy się w ten sposób o nadejściu wiadomości.
Samsung i Siemens różnią się filozofią konstrukcji telefonu. Konstruktorzy Siemensa SL45 postawili na duży stopień integracji telefonu z komputerem. Na karcie multimedialnej tego telefonu możemy zapisać nie tylko utwory MP3 ale także inne pliki. Możemy zapisywać nagrania z cyfrowego dyktafonu, dodatkowe języki dla telefonu, SMSy, bitmapy. Filozofia koreańskiego producenta była inna. W jedną obudowę wstawiono prawie całkowicie odseparowany telefon i odtwarzacz MP3. Właśnie do telefonu można mieć wiele zastrzeżeń. Choć pracował bardzo dobrze, to brakowało mi w nim funkcji, które mają dziś wszystkie nowe telefony, nawet te z najniższej półki.
Po pierwsze telefon nie posiada przeglądarki WAP. Dziś to już standard. Po drugie, aż prosi się, żeby telefon z odtwarzaczem MP3 i słuchawkami miał wybieranie głosowe. Nie ma niestety. Nawet w ulotce reklamowej sieci Plus GSM w miejscu gdzie opisuje się jego funkcje napisano "wybieranie głosowe".
Po trzecie, telefon posiada port podczerwieni IrDa. Nie można go wykorzystywać jednak do wysyłania pozycji z książki telefonicznej, kalendarza, itp. Port służy jedynie do transmisji danych. To pierwszy telefon gdzie spotkałem tak ograniczoną jego obsługę.
Przesyłanie danych działa bezbłędnie. Producent zaleca zainstalowanie w komputerze standardowego modemu Rockwell'a. M100 bez problemu łączy się z prędkością 9.600 kbit/sek (jedynie).

Do telefonu dołączono również program Easy GSM. Służy on do edycji książki telefonicznej telefonu, pamięci wiadomości SMS, dodatkowych dzwonków, itp. Jednak program jest przystosowany do współpracy z komputerem przez kabel podłączony do portu COM. Nie współpracuje natomiast z dołączonym kablem LPT. Ja działanie programu testowałem podłączając telefon przez port IrDa. Jednak jeśli ktoś tego złącza nie ma, to z funkcji synchronizacji z komputerem nie skorzysta. Telefon nie posiada własnej pamięci SMS, może zatem składować wiadomości tylko na karcie SIM. Jednak dzięki programowi Easy GSM, można było jednym naciśnięciem klawisza a komputerze wykasować całą zawartość pamięci SMS. Kasowanie wiadomości z poziomu telefonu jest dużo bardziej czasochłonne.
Bardzo żałuję, że do książki telefonicznej nie można dostać się jednym klawiszem. Tej funkcji nie można tez przypisać klawiszom programowanym. Aby wejść do książki, trzeba nieodmiennie przechodzić przez specjalne menu: szukaj.
Szczególnie spodobały mi się w Samsungu grupy użytkowników. Wpisy z książki możemy zaliczyć do 5 grup. Członkom każdej grupy możemy przypisać odmienny dzwonek, wyświetlane jest też logo grupy. Dźwięki informujące o nadejściu SMSa można edytować w profilu grupy. Można zatem mieć różne dźwięki SMSów zależnie od tego, przez kogo zostały wysłane. Kiedy nadchodzi SMS od osoby z grupy użytkowników telefon wyświetla też odpowiednie logo grupy. 

Telefon został wyposażony w kilka ciekawych gier. Interesującą funkcją jest także wbudowany organizer.

Natomiast zupełnie nie przypadła mi do gustu opcja animowanego menu. Czyni ona korzystanie z menu niezbyt przyjemnym i spowalnia jego pracę.
Samsung SGH-M100 to prosty model, który trochę "dodatkowo" wyposażono w odtwarzacz MP3. Brak mu niektórych funkcji, które dziś możemy spotkać w podstawowych modelach. Nie powinno się to zdarzać się w modelach z "najwyższej" półki cenowej. Siemens SL 45 jest dużo bardziej przemyślaną konstrukcją.