Test smartfonu Nokia 7.1

Najważniejsze | Newsy | Recenzje

17 listopada 2018

autor: Jan Rybczyński

Opinie: 0

Klasa smartfonu C (skala „Mercedesa” A, B, C, E, S)

Skala ocen 1-6 (6 - celujący)

Wstęp

Nokia nie zwalnia tempa i niedługo po premierze modelu 7 Plus trafiła na rynek Nokia 7.1. Podstawowa recepta pozostała bez zmian – czysty Android One oraz elegancka obudowa w przystępnej cenie ma przyciągać klientów. Nowością względem poprzednich modeli jest bardziej panoramiczny, obsługujący HDR10 ekran. Nokia 7.1 jest jednym z najtańszych smartfonów z takim wyświetlaczem (w wersji 32 GB kosztuje mniej niż 1400 zł). Całości dopełnia dobrej jakości aparat. Przyjrzyjmy się więc bliżej Nokii 7.1

Niebieską Nokię 7.1 dual SIM możecie zamówić klikając tutaj

Główne wady i zalety smartfonu Nokia 7.1

Zalety

Proste, eleganckie wykończenie i solidna konstrukcja
USB C
Gniazdo słuchawkowe
Głośny, czysto grający głośnik trybu głośnomówiącego
Wystarczająco dobry czytnik linii papilarnych
Ekran o dobrych parametrach z HDR10
Tryb nocny
Bluetooth 5.0
WiFi ac
Kompletny zestaw czujników
Dual SIM
Android One i gwarancja aktualizacji
Zaskakująco dobra jakość zdjęć
Dual Pixel PDAF
Przemyślana, wygodna aplikacja aparatu z kompletem trybów
Wideo 4K i 1080p dobrej jakości
Dźwięk podczas nagrywania wideo rejestrowany w technologii OZO
Jest stabilizacja wideo dla materiału FHD

Wady

Problem z optymalizacją – zauważalne gubienie klatek animacji w interfejsie systemu
Specyfikacja, choć wystarczająca, jednak poniżej oczekiwań
Brak uszczelnienia obudowy
Wycięcie i ramki mogłyby być jednak trochę mniejsze
Czysty Android jest ubogi w funkcje i udogodnienia
Brak stabilizacji optycznej i dedykowanego trybu nocnego w aparacie
Czas działania na baterii jest wystarczający, ale przeciętny

Design – ocena 5-

Nokii 7.1 nie można odmówić prostego, eleganckiego designu i wysokiej jakości wykonania. Zarówno przód jak i tył telefonu został przykryty szkłem, połączonym metalową ramką. Owa ramka kolorystycznie jest dopasowana do reszty telefonu, ale na krawędziach została zeszlifowana, co odsłoniło surowe aluminium. W ten sam sposób wykończono klawisze. Ładnie podkreśla to bryłę telefonu i dodaje sznytu, a jednocześnie nie wygląda tandetnie i nie ma w tym tzw. "festynu". Mówiąc krótko - Nokia 7.1 wygląda atrakcyjnie. Głównym minusem ciemnej, szklanej obudowy jest jej łatwe brudzenie się.

Smartfon został wyposażony w nowoczesne złącze USB C oraz w gniazdo słuchawkowe. Na dolnej krawędzi znajduje się monofoniczny głośnik o wyjątkowo czystym i mocnym brzmieniu. Świetnie nadaje się do słuchania audycji czy audiobooków w trybie głośnomówiącym. Można co prawda głośnik zasłonić i stłumić, jest to jednak powszechny problem smartfonów nie mających głośników skierowanych w stronę użytkownika.

Nokia ma także czytnik linii papilarnych. Nie jest on aż tak szybki i bezbłędny jak w najlepszych smartfonach, ale spełnia swoje zdanie wystarczająco dobrze, żeby nie irytować użytkownika. Umiejscowiony z tyłu układa się naturalnie pod palcem wskazującym, ale jest trudniej dostępny gdy telefon leży na stole lub jest w uchwycie samochodowym.

Ponad czytnikiem znajdują się dwa obiektywy aparatów. Obiektywy wystają ponad obudowę, co powoduje chybotanie się telefonu na stole, gdy naciskamy ekran na samych brzegach. Na lewej krawędzi znajduje się szufladka na kartę nano SIM i kartę micro SD lub dwie karty nano SIM. Mamy więc hybrydowy dual SIM.

Niestety obudowa nie jest w żaden sposób uszczelniana. Za to smartfon dobrze leży w dłoni, ładnie się prezentuje i wygląda solidnie.

Wyświetlacz – ocena 5-

Ekran to jedna z najmocniejszych stron Nokii 7.1.

Ma przekątną 5,84 cala i rozdzielczość 2280 x 1080 pikseli. Daje to proporcje 19:9 i gęstość pikseli na poziomie 432 PPI. Technologia w jakiej został wykonany panel to IPS. Dodatkowo ekran wspiera standard HDR10, co jest rzadkością w tym przedziale cenowym.

Wyświetlacz Nokii wypada bardzo dobrze, oferując szeroki zakres jasności i wysoką jej maksymalną wartość. Kolory są żywe i nasycone, a kąty widzenia bardzo dobre. Oglądanie obrazów czy filmów jest przyjemnym doznaniem.

W ustawieniach ekranu znajdziemy tryb nocny, oszczędzający wzrok oraz możliwość wyłączenia funkcji HDR10. Nie znajdziemy za to żadnych regulacji dotyczących nasycenia kolorów czy balansu bieli. Nie przeszkadza to jednak w codziennym użytkowaniu.

Jeśli można mieć zastrzeżenia, to przede wszystkim do notcha i szerokich ramek ekranu. Są już na rynku smartfony w podobnej i niższej cenie, które mają mniejsze ramki, jak choćby Honor 8X czy Honor Play. Trzeba jednak przyznać, że nie oferują one funkcji HDR.

Procesor/pamięć/parametry techniczne – ocena 4-

Nokia 7.1 została wyposażona w ośmiordzeniowy procesor Snapdragon 636 taktowany zegarem 1,8 GHz, z układem graficznym Adreno 509. Procesor wspomaga 3 GB RAM oraz 32 GB na system i pliki. Pamięć można rozszerzyć kartą pamięci typu micro SD.

Specyfikacja to pierwsze poważniejsze ograniczenie tego telefonu. W momencie kiedy Xiaomi i Honor wprowadzają smartfony o topowej specyfikacji w średniej półce cenowej, Nokia 7.1 jest po prostu średniakiem, który ma de facto wolniejszy procesor niż Nokia 7 Plus.

W benchmarku Geekbench 4 Nokia 7.1 uzyskała 1244 punktów dla jednego rdzenia i 4955 dla sumy rdzeni. W Antutu smartfon uzyskał 116324 punkty i zajął 51 pozycję pod względem wydajności. Sekwencyjny odczyt pamięci w Androbench to 272 MB/s, a sekwencyjny zapis 117 MB/s.

W porównaniu do Nokii 7 Plus są to wyniki od 15 do 30% niższe. Nie jest to dramatyczna różnica, ani nie ma to większego przełożenia na działanie telefonu. Po prostu inni producenci dodają coraz więcej mocy obliczeniowej w coraz niższej cenie, a w przypadku Nokii 7.1 nic takiego nie ma miejsca.

Nokia ma też momentami zauważalne spadki płynności działania. Widać gubione klatki animacji. Widziałem jednak podobny efekt w poprzednich Nokiach, również w najwyższym i najszybszym modelu i problem raczej nie jest kwestią wydajności, tylko brakiem optymalizacji. Nie jest to problem, który miałby wyraźnie popsuć przyjemność korzystania z telefonu, bo nie jest specjalnie dotkliwy. W trakcie używania aplikacji firm trzecich i grania w gry brak wydajności nie jest odczuwalny.

Wracając do specyfikacji, procesor chociaż nie jest najszybszy, to jest nowoczesny. W kwestii łączności oferuje LTE kat. 6 300/50 Mbps, WiFi ac, Bluetooth 5.0 oraz NFC. Lokalizacja jest realizowana za pomocą GPS, GLONASS i BDS.

Wśród sensorów znajduje się żyroskop, akcelerometr, czujnik zbliżeniowy, czujnik siły światła i kompas cyfrowy.

System – ocena 4+

"Nowa Nokia" od samego początku stawiała na czystego Androida. W Nokii 7.1 mamy więc do czynienia z pełnoprawnym Androidem One. Jest to program wdrożony przez Google i oznacza bliższą niż zwykle współpracę między producentem oprogramowania a producentem sprzętu. Android dostaje bez opóźnień aktualizacje zabezpieczeń, a także ma gwarantowaną aktualizację do kolejnej, dużej wersji systemu, co w przypadku Nokii 7.1 oznacza Androida 9.0 Pie. Obecnie ta Nokia działa niestety nadal pod kontrolą Androida 8.1.

Decydując się na czystego Androida trzeba pogodzić się z faktem, że nie ma on żadnych dodatkowych funkcji czy aplikacji. Wszystko czego nam brakuje musimy wyszukać sami w sklepie z aplikacjami i samodzielnie dodać. Jeśli więc ktoś preferuje doświadczenie jakie daje nakładka Samsunga, Xiaomi, czy Huawei, to tutaj tego wszystkiego nie znajdzie.

Szkoda, że Android One na Nokii 7.1 nie działa całkowicie płynnie. Jak wspominałem wcześniej, nie są to duże ani specjalnie irytujące problemy. Jeśli jednak ktoś jest na to wyczulony, to na pewno je zauważy.

Kamera – ocena 5

Nokia ma na pokładzie podwójny tylny aparat. Główny ma rozdzielczość 12 megapikseli o jasności F/1.8 i ustawia ostrość za pomocą Dual Pixel PDAF. Wspomaga go drugi aparat o rozdzielczości 5 megapikseli i jasności F/2.4, który służy jedynie do rozpoznawania głębi sceny. Nokia od dłuższego czasu współpracuje z Zeissem i także w modelu 7.1 optyka nosi oznaczenie Zeissa. Nie ma za to stabilizacji optycznej OIS. Przedni aparat ma rozdzielczość 8 megapikseli i jasność F/2.0.

Trzeba oddać sprawiedliwość Nokii, że w tej półce cenowej jej aparat jest zaskakująco dobry. Zdjęcia są szczegółowe i ostre, a rozpiętość tonalna jest szeroka. Kolorystyka jest przyjemna w odbiorze. Nie ma też żadnych problemów z ustawianiem ostrości, która działa super szybko i pewnie, jak na najbardziej zaawansowaną metodę detekcji fazy przystało.

Zdjęcia o zmierzchu i na wyższych czułościach, w pomieszczeniach, też całkiem dobrze się prezentują. Dopiero w zdjęciach nocnych widać, że jakość spada ze względu na brak stabilizacji optycznej i brak specjalnego trybu nocnego, który składa zdjęcia z wielu klatek.

Podstawowe tryby fotograficzne znajdują się ponad spustem migawki i przełączamy się na nie przesuwając ekran na boki. Lista tych trybów obejmuje:

Zdjęcie
Pro
Live Bokeh
Panorama
Kwadrat
Wideo
Wideo w zwolnionym tempie
Tryb poklatkowy

Jest też wygodny gest podnoszenia spustu migawki, który z dowolnego miejsca otwiera tryb Profesjonalny. Pozwala to w łatwy i szybki sposób skorygować automatyczne ustawienia, gdy te się nie sprawdzają. Balans bieli jest tutaj dobrym przykładem, zwłaszcza jesienią.

Dodatkowy zestaw funkcji znajduje się u góry, ponad podglądem kadru. Oprócz standardowego sterowania lampą doświetlającą i opóźnionym wyzwalaniem migawki znajdziemy tutaj także tryb podwójnego widoku oraz tryb picture-in-pisture. Są to dwie opcje dotyczące jednoczesnego fotografowania lub filmowania z przedniego i tylnego aparatu jednocześnie. Można tutaj także aktywować tryb upiększania, tryb rejestrowania krótkiego wideo z każdym zdjęciem, a także maski AR. W maskach znajdziemy też animowane ruchami twarzy emoji oraz wirtualne oświetlenie portretowe, choć jego przydatność jest dla mnie dyskusyjna. Ostatnim dodatkiem jest Google Lens, czyli możliwość rozpoznawania obiektów widzianych przez aparat i wyszukiwania dodatkowych informacji na ich temat w sieci.

Jakość nagrywanego wideo, podobnie jak zdjęć, jest na wysokim poziomie.

Dostępne są rozdzielczości 4K 2160p oraz FHD 1080p, przy czym cyfrowa stabilizacja jest zarezerwowana tylko dla niższej rozdzielczości. Jest to bardzo częsty zabieg, zwłaszcza wśród telefonów z średniej i niższej półki z wolniejszym procesorem. To czym się Nokia wyróżnia, to jakość nagrywanego dźwięku, dzięki technologii Nokia OZO. Dźwięk w nagranym wideo jest czystszy, wyraźniejszy i bardziej przestrzenny w porównaniu do większości smartfonów jakie testowałem, nie tylko ze średniej półki. Możliwe jest także strumieniowanie na żywo za pomocą serwisów YouTube i Facebook. Tutaj szczególnie przydatny może okazać się tryb łączenia obrazów z obu kamer.

Przykładowe zdjęcia:

Przykładowe wideo:

Bateria – ocena 4

Nokia 7.1 ma baterię o pojemności 3060 mAh. Telefon wspiera szybkie ładowanie zgodne z parametrami 9V/2A 18W. Nie jest to najszybsze ładowanie na rynku, ale to wciąż duże udogodnienie dla użytkownika.

W teście ciągłego odtwarzania wideo z YouTube z jasnością ekranu ustawioną na połowę smartfon działał 8 godzin i 22 minuty rozładowując się do 2% baterii. Osobiście dzielę telefony na takie które działaj powyżej 10 godzin, poniżej 10 godzin i takie które działają poniżej 7 godzin. Ten ostatni przedział nie zawsze zapewnia komfort. Nokia nie ustanawia żadnych rekordów, ale też nie zmusza użytkownika do zabierania ładowarki wszędzie ze sobą. Jest to przeciętny, dający komfort wynik.

Ciekawym zabiegiem jest zmienienie kolorystyki interfejsu na czerwony, gdy telefon jest bliski rozładowania baterii. Nie sposób wówczas przegapić, że telefon trzeba naładować.

Podsumowanie

Nokia 7.1 to solidny smartfon z ekranem wspierającym HDR. Na szczególną uwagę zasługują wysokiej jakości zdjęcia z systemem ustawiania ostrości Dual Pixel PDAF oraz filmy z dźwiękiem rejestrowanym w technologii Nokia OZO. Elementem wyróżniającym Nokię jest Android One. Daje to gwarancję aktualizacji i wsparcia przez Google. Pozostałe parametry telefonu nie są rozczarowaniem, ale też nie wyróżniają się niczym w podobnym przedziale cenowym. Szczególnie widać to na przykładzie specyfikacji, która jest nawet ciut słabsza niż w Nokii 7 Plus, którą obecnie można kupić taniej. W porównaniu do takich telefonów jak Xiaomi Pocophone F1 i Honor Play, Nokia 7.1 wypada nieco słabo.

Jedynym faktycznym rozczarowaniem jest momentami zauważalne gubienie płynności interfejsu systemu, co zwłaszcza na czystym Androidzie nie powinno mieć miejsca. Nie jest to jednak irytujący problem.

Podsumowując, jeśli nie zależy nam bardzo, aby w cenie około półtora tysiąca złotych kupić najszybszy smartfon, a kładziemy większy nacisk na fotografię i ekran, to Nokia 7.1 spełni nasze oczekiwania.