Oppo Reno Z - test

Najważniejsze | Newsy | Recenzje

30 sierpnia 2019

autor: Mirosław Mazanec

Opinie: 0

Klasa smartfonu C (skala „Mercedesa” A, B, C, E, S)

Skala ocen 1-6 (6-celujący)

Wstęp

Oppo Reno Z jest dopełnieniem serii Reno i jej najtańszym przedstawicielem. Dlatego też projektanci nie mogli „poszaleć” i w odróżnieniu od swoich droższych braci, czyli modeli Reno i Reno 10x Zoom, Zetka, nie ma aparatu do selfie umieszczonego na charakterystycznej wysuwanej „płetwie rekina”. Zamiast tego mamy małe wcięcie w ekranie, czyli notch typu łezka. Nie mamy też aparatu szerokokątnego i plecków pokrytych matowym szkłem, a użyty w nim procesor wyprodukował tajwański MediaTek a nie amerykański Qualcomm. Nadal jednak smartfon jest ładny i wygląda bardzo efektownie, a największą na pierwszy rzut oka zaletą wydaje się piękny ekran AMOLED. Widać, że dbałość o design i wykonanie, bez względu na półkę cenową urządzenia, jest wpisane w DNA chińskiej firmy. Zobaczmy, jak Oppo Reno Z sprawdzał się w codziennym użytkowaniu.

Główne wady i zalety Oppo Reno Z

Zalety:

Atrakcyjny wygląd
Piękny ekran AMOLED
Pojemna bateria
Szybkie ładowanie VOOC 3.0
NFC, Bluetooth 5.0
Głośniki stereo
Szybki czytnik linii papilarnych w ekranie
Szybkie odblokowywanie twarzą
Wejście mini-jack na słuchawki
Dobra jakość zdjęć
Duża ilość pamięci wbudowanej

Wady:

Brak diody powiadomień
Brak aparatu szerokokątnego
Brak wodoszczelności
Brak ładowania indukcyjnego
Brak slotu na kartę pamięci
Procesor MadiaTek, który jest mniej efektywny w grach
4 GB RAM

Oppo Reno Z

Design – ocena 4

Oppo Reno Z nie jest telefonem, który określilibyśmy mianem „oryginalny”. „Łezkowy” design wyświetlacza czy zaoblone plecki widzieliśmy już wiele razy. Ale gdy weźmiemy smartfon do ręki poczujemy, jak bardzo producent dba o szczegóły. Przycisk do włączania jest umieszczony na lewym boku w zagłębieniu, a na nim wygrawerowana jest jeszcze mała kreseczka. Dół ramki, na której umieszczono: głośnik, USB-C oraz wejście mini-jack na słuchawki jest spłaszczony, a wszystko idealnie spasowane. Dwa przyciski do regulacji głośności są położone na prawym boku, nad nimi mamy tackę na dwie karty SIM. Plecki są szklane, z bardzo efektownym gradientem, który w naszym modelu przechodził z niebieskiego w fioletowy. Oppo utrzymało charakterystyczny dla tej serii pasek na środku, na którym jest nazwa firmy, dioda doświetlająca, O-Dot, czyli niewielkie uwypuklenie chroniące tył przed zarysowaniami i dwa obiektywy, które, co nieczęsto się już spotyka, nie wystają ponad powierzchnię telefonu. Dostępne kolory to fioletowy i bardziej klasyczny – czarny. Telefon jest dość ciężki, waży 186 g, i spory (157.3 x 74.9 x 9.1 mm) ale dzięki zaoblonemu tyłowi bardzo dobrze leży w dłoni. Oczywiście szklany materiał sprawia, że jest Reno Z jest śliski, ale można temu zaradzić zakładając etui, które Oppo dorzuca do pudełka. Telefon traci na wyglądzie, za to zyskuje na praktyczności.

Oppo Reno Z

Wyświetlacz – ocena 5

Ekran wykonany jest w technologii AMOLED i jest jedną z największych, o ile nie największą zaletą Reno Z. Jego przekątna to 6,4 cala, rozdzielczość FHD+ (1080 x 2340 pixeli, proporcje 19.5:9), zagęszczenie pikseli na cal wynosi 402. Zapewnia nam doskonałe kąty widzenia, żywe, mocne kolory i brak jakichkolwiek problemów w posługiwaniu się telefonem na dworze. W ustawieniach możemy zmienić temperaturę kolorów ekranu (zimne, domyślne, ciepłe) i aktywować tryb nocny, który ogranicza natężenie światła niebieskiego.

W ekranie umieszczono czytnik linii papilarnych. Działa bardzo dobrze, ale jednak zauważalnie wolniej niż np. we flagowym Oppo Reno 10X Zoom. Telefon można też odblokować twarzą i ta opcja jest zdecydowanie szybsza.

Jest także „Zegar na Ekranie”, który pokazuje na wygaszonym wyświetlaczu godzinę, datę i procent baterii oraz powiadomienia z aplikacji systemowych. Niestety nie obsługuje aplikacji trzecich, co w połączeniu z brakiem diody powiadomień dość mocno przeszkadza w codziennym użytkowaniu.

Notch jest stosunkowo niewielki i musimy go zaakceptować – producent nie dał opcji jego ukrycia.

Oppo Reno Z

Specyfikacja – ocena 4

Oppo skorzystało w tym modelu z procesora tajwańskiego MediaTeka, który kojarzy się głównie z najtańszymi urządzeniami. Stąd też pewnie ciągnąca się za nimi opinia o złej współpracy z GPS i dużym zapotrzebowaniu na energię. Ośmiordzeniowy Helio P90 (2x2.2 GHz Cortex-A75, 6x2.0 GHz Cortex-A55) jest jednym z nowszych i wydajniejszych procesorów tej firmy. Tu do pomocy dostał układ graficzny PowerVR GM9446 i 4 GB RAM. I na szczęście w mojej ocenie nie potwierdził żadnego z wielokrotnie powtarzanych stereotypów. GPS pracował bez najmniejszych zastrzeżeń w gęstej miejskiej zabudowie i długich trasach, a zapotrzebowanie na energię też nie było przesadne (o tym jeszcze za chwilę). W AnTuTu Benchmark Reno Z osiągnął 162756 pkt, co plasuje go wyżej niż smartfony napędzane popularnym Kirinem 710, za to sporo poniżej telefonów ze Snapdragonem 730, stosowanym w wielu urządzeniach klasy średniej. Podobnie ma się sprawa z układem graficznym, który jest dużo mniej wydajny od tego zastosowanego w Snapdragonie 730.

Tyle cyferki, na szczęście w codziennym, zwykłym użytkowaniu (Internet, YouTube) telefon jest szybki, responsywny, płynny i nie mam do jego działania zastrzeżeń. Z trzymaniem zakładek w pamięci radzi sobie już trochę gorzej, co jest zrozumiałe przy 4 GB RAM. Gry nie są też dla niego specjalnym wyzwaniem, jedynie przy najbardziej wymagających tytułach trzeba obniżyć ustawienia jakości grafiki. W telefonie znajdziemy „Przestrzeń gier” która ma poprawiać wydajność smartfona podczas rozgrywki i odcina nas od przychodzących powiadomień.

Pamięci wbudowanej mamy 128 GB, bez możliwości rozszerzenia kartą.

Dzięki wykorzystaniu głośnika do rozmów dźwięk z głośników zewnętrznych jest stereo, co daje bardzo przyjemny efekt podczas oglądania filmów. Dźwięk na słuchawkach jest dobrej jakości, Dolby Atmos daje nam bogate możliwości korekcji. Niestety opcja ta nie działa na słuchawkach bluetooth.

Do jakości rozmów nie mam żadnych zastrzeżeń, nie zgłaszali ich także moi rozmówcy.

Oppo nie zapomniało o module NFC, co nie jest takie oczywiste w przypadku chińskich producentów, możemy więc telefonem płacić zbliżeniowo.

Pakiet komunikacyjny obejmuje LTE kat. 12, dwuzakresowe WiFi, Bluetooth 5.0, jest również Radio FM. Lokalizacja odbywa się za pomocą: GPS, GLONASS, Galileo, BeiDou. Czujniki to m.in. czujnik geomagnetyczny, światła, zbliżeniowy, akcelerometr i żyroskop.

Oppo Reno Z

System – ocena 5

Telefon działa na Androidzie 9 przykrytym nakładką ColorOS. 6.0. Poprawki bezpieczeństwa w chwili pisania tego tekstu były datowane na 5 lipca. 6 wersja ColorOS naprawia większość błędów swojej poprzedniczki, która była przygotowana pod chińskiego użytkownika. Wszystkie ustawienia są już tam, gdzie można się ich spodziewać, na górze ekranu pojawiają się ikonki powiadomień. Mamy gesty i Oppo jest chyba jedynym producentem, który daje nam możliwość wyboru, czy chcemy je wykonywać przeciągnięciem od dolnej krawędzi czy z boku telefonu. Możemy także blokować dostęp do aplikacji, klonować je, blokować niechciane kontakty a nawet… fałszywe stacje bazowe. Jest charakterystyczna dla Oppo bezpieczna klawiatura pojawiająca się w momencie wpisywania kodów, ale trzeba ją aktywować samemu, w ustawieniach dodatkowych. Producent oferuje nam także tryb dla dzieci oraz inteligentny kierowca, który ogranicza działanie telefonu, gdy połączy on się z samochodem przez Bluetooth.

Oppo Reno Z

Kamera – ocena 4

W Oppo Reno Z zamontowano trzy obiektywy. Główny to 48 MP matryca Sony IMX586 ze światłem 1.7 i AF, ale bez optycznej stabilizacji obrazu (OIS). Łączy ona 4 pixele w 1 większy i robi zdjęcia w 12 MP, ale możliwe jest też wymuszenia fotografii 48 MP. Drugi moduł ma 5 MP i służy do analizy głębi i rozmywania tła. Aparat do selfie ma 32 MP i światło 2.0. Nie ma AF i diody doświetlającej.

Szkoda, że nie zdecydowano się na dodanie trzeciego obiektywu z szerokim kątem, co staje się już standardem.Szkoda też, że dwukrotne powiększenie jest wykonywane cyfrowo a nie optycznie.

W ustawieniach aparatu znajdziemy tryby foto: noc, panorama, ekspert, Google Lens. Są także: film poklatkowy i zwolnione tempo.

Oppo Reno Z

Sama jakość fotografii stoi na bardzo dobrym poziomie. Zdjęcia są szczegółowe, z dużą ilością detali, ładnymi, naturalnymi kolorami. Od czasu do czasu można przyczepić się do działania HDR w automacie, zdjęcia powinny być nieco jaśniejsze, z większą ilością szczegółów w ciemniejszych miejscach. W doborze najkorzystniejszych ustawień pomaga nam AI która automatycznie rozpoznaje scenerię. Jeśli nie podobają nam się efekty jej podpowiedzi, możemy ją wyłączyć w ustawieniach. Ładnie wyglądają zdjęcia portretowe, z przyjemnym dla oka rozmyciem tła i dokładnym odcięciem postaci.

Na pochwałę zasługuje tryb nocny (pamiętając, że nie jest to telefon flagowy), który sprawia, że zdjęcia robione z ręki z dłuższym czasem naświetlania są jasne, ostre, z dobrą szczegółowością.

Selfie generalnie wychodzą ładnie, zarówno w trybie normalnym jak i portretowym, ale nieco doskwiera brak autofocusa i lepiej sprawdzić, czy udało się złapać ostrość na naszej twarzy.

Filmy nakręcimy w 4K 30 FPS, w niższych rozdzielczościach mamy do dyspozycji także 60 klatek na sekundę. Elektroniczna stabilizacja obrazu nieźle sprawdzi się w FHD, w 4k już nie.

Przykładowe zdjęcia:

Przykładowe wideo:

Bateria – ocena 5

Ogniwo ma sporą pojemność 4035 mAh. Niestety Oppo w swoim oprogramowaniu nie pozwala na monitorowanie czasu pracy na ekranie. Moje początkowe obawy co do dużego zapotrzebowania procesora na energię zupełnie się nie potwierdziły. Reno Z wytrzymywało mi półtora do dwóch dni dość ciężkiej pracy. Ponieważ miałem w nim zainstalowaną kartę służbową, były to głównie rozmowy telefoniczne, portale społecznościowe, przeglądanie YouTube i od czasu do czasu nawigacja po mieście (bez podłączania do ładowarki). Nigdy nie miałem też poczucia, że energii może mi zabraknąć, telefon jest dobrze zoptymalizowany i pozostawiony bezczynnie niemal nie traci energii (oczywiście pod warunkiem, że mamy wyłączone AoD). 20-watowa ładowarka z pudełka pozwoli nam naładować go mniej więcej w 1h 20 min. Oppo nie zrezygnowało z szybkiego ładowania, tu mamy system Vooc 3.0, ale dla przypomnienia: Super Vooc z Oppo RX 17 Pro z 50-watową ładowarką był w stanie naładować baterię w pół godziny. Jednak być może dzięki łagodniejszemu traktowaniu ta w Reno Z dłużej zachowa żywotność.

Oppo Reno Z

Nasza ocena

Oppo Reno Z jest ciekawym, świetnie wykonanym i udanym smartfonem. Ponieważ jest to najtańsze urządzenie z serii Reno, producent musiał zmieścić się w określonym budżecie i na czymś oszczędzić. Padło na charakterystyczną „płetwę rekina” z aparatem do selfie oraz procesor. Na szczęście udało się ocalić wyświetlacz, który jest moim zdaniem największym plusem tego urządzenia. Ekran AMOLED w średniej półce nie jest czymś, co spotyka się często. W połączeniu z głośnikami stereo i wyjściem mini-jack na słuchawki daje to bardzo dobry smartfon do tzw. konsumpcji multimediów, czyli po prostu do oglądania filmów czy YouTube. Procesora też nie należy się obawiać, choć na papierze jest nieco słabszy od konkurencji, w codziennych zastosowaniach sprawdza się bardzo dobrze. Gorzej jest w kwestii foto, i nie mam tu na myśli jakości zdjęć, bo z nią wszystko jest OK, ale możliwości. Zoom czy aparat szerokokątny to w drugiej połowie 2019 r. funkcje, które posiada coraz więcej telefonów z tej półki cenowej. Doskwiera także brak diody powiadomień, zwłaszcza przy ograniczonym AoD. Oppo Reno Z nie będzie miało łatwo na rynku, bo mając około 1500 zł można przebierać w bardzo dobrych smartfonach. Z jednej strony w zbliżonej cenie można kupić starsze flagowce, z drugiej – wydajniejsze urządzenia ze średniej półki.